Herkes adaleti kendi için istiyor

Begüm Doğan Faralyalı, holdingin başına geçtikten sonra önemli bir proje başlattı: Ortak Değerler Hareketi.

Belli ki toplumun bu kadar kutuplaşmasından ve birbirimize düşman kamplar olarak yaşamamızdan çok rahatsız. Projenin önemli bir ayağı KONDA’nın anketi olmuş.

Ve çıkan sonuç çarpıcı: Hangi siyasi görüş, hangi parti, hangi mahalleden olursa olsun, ortak değer ve talep Adalet, Ahlak, Dürüstlük; saygı, güven, huzur! En büyük şikayet: Terör, işsizlik, cehalet. Siyahla beyaz, önce adalet, önce eşitlik, önce ahlak diyorsa, neden bunca yıldır ADALET’i yok, vicdanı nostaljik eden, terörü ve işsizliği tırmandıran bir siyaseti iktidarda tutuyor?

Değerli katılımcıların çok değerli fikirler öne sürdüğü toplantıda sürekli kafamda bu soru!

Sorumun yanıtını zaman zaman bulur gibi oldum: İnek Şaban gitmiş, yerine Recep İvedik gelmişti. Kırmızı ışıkta geçmek doğru değil diyorduk ama geçiyorduk.

Neyimiz yoksa onu yani adaleti istiyorduk, dindar olmayı ahlaklı olmak sanıyorduk. Öğretileni değil, diğerlerinin yaptığını yapıyorduk.

Kurallar ve cezalar toplumu olmadığımız için, evimizde ahlaklı, dışarda ahlaksız, kuralsız, saygısız olabiliyorduk! Kısacası, iki yüzlü ve riyakardık! Bütün taleplerimiz kendimiz içindi, adaleti, hoşgörüyü bekliyor ama karşıdakine tanımıyorduk.

Din kültürü eski

Ortak değerlerimiz toplantısından aynaya bakıp yüzleşerek ve biraz daha umutsuz çıktım. Bildiklerimi uzmanlar kanıtlamıştı.

Ali Bardakoğlu’nun “Din kültürü 21. yüzyıla uyarlanamadığı için kadına eşitsizlik var, dini kültürle dini ayırmak lazım” çıkışını takdir ettim. S

elçuk Şirin’in milli geliri arttırmak için önerilerine katılıyorum: Suç oranını azaltmak için güveni arttırmak, kadının iş gücüne katılımı, eğitimin bir yıl daha uzatılması gibi mutlaka yapılması gereken reformları niye yapmayız?

Reçeteler orada duruyor. İlaç almak yerine zehir içiyoruz!

Bence üçüncü parti olurlar

Meral Akşener ve arkadaşları İYİ Parti’yi kurduktan sonra yaptıkları yurt gezilerinden birine katılmaya söz vermiştim ama ne Ahlat’a, ne Edirne ve Mardin’e gidemeyince, Artvin’e geliyorum deyip belamı buldum.

Sabah beşte çıktığım eve gece yarısı ikide girdim. Artvin’e Trabzon’a kadar uçakla, Hopa üzerinden kara yoluyla gidiliyor.

Parti konvoyunda süratli ve yakın takipte gidilir ve kaza olur. Artvinli Yusuf kardeşimin arabasında Bursa İl Yönetimi’nden Mahmut Kara ve kurucu üyelerden eski DYP’li Ankara Ticaret Odası’ndan Faruk Köylüoğlu ile birlikteyiz.

Partinin örgütünden Koray Aydın sorumlu. İl ve ilçe yönetimlerinde her eğilimden üye olmasına ve yüzde 25 kadın kotasına uyuyormuş. Böylece yöneticiler eski MHP’li, DYP’li, ANAP’lı, CHP’li ve kadınlı oluyor!

Bunları konuşuyoruz ama Yusuf 160 km’yle uçtukça ben kapıya yapışık gidiyorum, nitekim konvoyda kaza da, yaralananlar da oluyor. Artvin’in İl Başkanı Filiz Akyüz. İl binasının açılışını Meral Akşener, Koray Aydın’ın eşiyle yapıyor.

Zaten sık sık İYİ Parti’nin bir kadın partisi olduğunu vurguluyor! Parti kadınlarla yükselecek, başkanları kadın olduğu ve ona çok saygı duydukları için erkekleri de bundan rahatsız değil.

Yoksa siyasi partilerde kadının yerinin neresi olduğunu iyi biliriz! Artvin’de Akşener, siftah yapmadık şikayetlerini bolca duyuyor. Akşener’in sık sık vurguladığı bir diğer konu da Atatürkçülük. Ata Tepe’deki Atatürk heykelini özellikle ziyaret ediyor.

“İYİ Parti Türkiye’ye iyi gelecek, biz çıktıktan sonra AKP Atatürk’ü hatırladı, Atatürkçü oldu” diye takılıyor.

Umut var

Eleştirileri hep AKP’ye yönelik. Özellikle CHP’ye hiç bulaşmıyor. İYİ Parti, şimdilik kongre yapıp seçime katılabilecek kadar ilde (31) örgütlenmesini tamamlamış, erken seçim ihtimaline karşı da hızlı bir kongre toplama kararı almış durumda.

Bu geziler, parti örgütlerinin, üyelerinin de birbirini tanımasına, kaynaşmasına yarıyor, karşılayan kalabalık ise umut besliyor, heyecanlı. Seçimde başarılı olurlar mı en önemli soru. Ve ben baştan beri aynı kanıdayım: Üçüncü parti olurlar! Gerisini iktidara yaranmaya çalışanlar düşünsün.