Bir “hocam” modası çıktı. Herkes birbirine hocam diyor.
Unvan dağıtmak ne güzel... Dört kişi oturmuş laflıyorsa, biliniz ki en az üçü sayın başkan.
★
Eski sinemacıya tiyatrocuya bizde usta derler. Kabiliyetsiz de olsa usta.
Yıllanmış yazarların çizerlerin hepsi, kerameti kendinden menkul bir biçimde, ya üsttat’tır, ya duayen.
Hiçbiri de estağfurullah demez.
★
Merhum Ecevit, siyaset lügatına bir “sayın” kelimesi getirdi, birbiriyle kanlı bıçaklı olanlar bile hemen “sayın” oluverdi.
- Sayın katil.
- Sayın hırsız.
- Sayın darbeci.
★
Yüz yüze bakamıyorlar. Cenazede yan yana geldikleri halde konuşmuyorlar. Ama birbirlerinden çoğu zaman sayın diye bahsediyorlar.
Nasıl şey bu?
Siz hiç sayın diktatör gördünüz mü?
★
Özetlersek...
Hoca olmak kolay değildir.
Herkese usta denmez.
Yaşlılıkla üstat olunmaz.
Her gördüğünüz sakallıya da duayen pâyesi verilmez. Nesi duayen? Eski olduğu için mi? Yetmez...
Öyle eski vardır ki eskimemiştir. Buna mukabil öyle yeni vardır ki hiç yenilikçi değildir.
Her neyse.
Sayın deyip geçersiniz.
Her yere uyar.
27 Mart 2018, Salı 05:00
Haberin Devamı