Giriş
Sözcü dün manşetinden duyurdu: Gazeteye açılan 200’den fazla dava var... İktidar tehdidi altında gazetecilik yapmayı protesto eden Sözcü yazarları dün köşelerini boş bıraktılar.
Yine dün... Kanaltürk ve Bugün TV gibi son derece etkili yayın organlarının sahibi Akın İpek’in Ankara’daki işyerlerine polis operasyon yaptı.
Aynı saatlerde TRT, Türkiye’nin yetiştirdiği en aydınlık kadınlardan biri olan Prof. Dr. Deniz Ülke Arıboğan’ı sosyal medyada paylaştığı düşünceleri yüzünden işten çıkardı. TRT yönetiminin çok ağırına giden paylaşım şuydu: “Demokrasi ona layık olanların, ona sahip çıkanların hak ettiği bir rejimdir. Medyanın özgür olmadığı bir ortamda demokrasiden söz edilemez.”
Söylentiler doğruysa ki; şu dün yaşananlar öyle gösteriyor, doğru bu daha başlangıç. 1 Kasım seçimlerine kadar medyada ne kadar muhalif ses varsa imha edilecek. Kimine maliye, kimine adliye, kimine polis...
Memleket yangın yerine dönmüş... Kan gövdeyi götürüyor... Ekonomi kırmızı alarm veriyor... Adamların düştüğü derde bak! Hangi televizyonu nasıl kapatsak? Hangi gazeteyi nasıl sustursak?
De ki; bütün muhalif medyayı sindirdin... De ki; ne kadar muhalif gazeteci varsa bir yolunu bulup yok ettin... De ki; her sabah gazeteler senin ne kadar büyük bir adam olduğunu anlatıyor. De ki; her gün televizyonların ana haberleri her yaptığın işi yere göğe sığdıramıyor. Ne değişecek ki? Bu telaşı gören, Türkiye’de seçim sonuçlarını gazeteciler belirliyor zanneder. AK Parti’yi tam 12 yıl boyunca her seçimden zaferle çıkaran yandaş medyanın yalakalık performansı mıydı sanıyorsunuz? Yazık...
Bu millet günde 4 saat televizyon seyrediyor olabilir. Ama aklınızda bulunsun; oyunu verirken Polat Alemdar’ı değil yalnızca vicdanını dinliyor. Bütün bu rezillik kaybedilen iktidar koltuğunu geri almak içinse önce kibrinize mukayyet olun. İktidara yürüyüş samimiyetle, iktidarda kalış akılla, iktidardan düşüş kibirle olur.* *Nizamülmülk
