Giriş
Melih Aşık iyi hatırlattı. (Dünkü yazısında) Sahi... Nedir bu pişkinlik? 30 yıldan beri bölücü terör sebebiyle binlerce evlat öldü. Çözüm Süreci’nin başımız üstünde yeri var ama fidan gibi gençler gitti, sayısız siviller, kundakta bebekler gitti.
[[HAFTAYA]]
Şu Çözüm Süreci’nde insan çıkıp hem Kürt Halkı’ndan hem Türk Halkı’ndan bir özür dilemez mi? Yalancıktan bile olsa bir özür yahu.
Özür modası var ya... Her türlü herzeyi yedikten sonra nasıl olsa herkes bir özürle geçiştiriyor her meseleyi. Olsun. Ona da razıydık. Ama özür dilemedikleri gibi gece gündüz bir de hakaret ediyorlar devlete. Meydan okuyorlar cumhuriyete. “Süreç biter ha” diye arada tehdit de savuruyorlar.
Kanına girdikleri Kürt Gençleri/ Türk Gençleri umurlarında değil. Kürt Halkı ve Türk Halkı hiç umurlarında değil. Anaların babaların gözyaşları da onları ilgilendirmiyor. Çünkü ağlayan analar babalar, kendileri değil. Velinimetleri olan Öcalan’ı bile dakikada harcarlar. Bunlara beylik ver, gör bak önce kimi asarlar.
(Teşekkürler Melih Aşık)
