NEDİR BU SENDROMLAR?

Çocuklar büyüdükçe bireyselleşmeleri de artıyor. Her geçen gün ailelerine daha az bağımlı hale geliyorlar. Çocuklar gibi ebeveynler için de yeni bir geçiş aslında bu süreç. Bu yüzden iki taraf da yeni sürece alışırken çatışmalar yaşanabiliyor. Bu büyümenin bedeli daha çok çocuklara kesiliyor gibi. 2 yaş sendromu, 5 yaş sendromu...

İsimlere bakınca sanki bir rahatsızlık varmış gibi ama aslında sadece büyüyorlar.

'2 YAŞ KRIZI'

Çocukların psikolojik gelişimlerine baktığımızda 2 yaş civarlarında bu zorlukları yaşamalarını zaten bekleriz. Çoğunlukla şikâyet edilen bu durum, gelişimin bir parçasıdır ve oldukça doğaldır. Peki, neden 2 yaşında ortaya çıkıyor? Çünkü çocuk, yürümeye başlayana kadar ona bakan kişiye (genelde annesine) bağımlı olarak yaşıyor. Onsuz hiçbir şey yapamayacağı inancıyla büyüyor ama yürümeye başladığında ve yavaş yavaş konuşmaya başladığında kendisinin de bir şeyler yapabildiğini fark ediyor ve anneden yavaş yavaş uzaklaşıyor. Aslında mini bir ergenlik dönemi de diyebiliriz çünkü kendisinin farkına varmasıyla beraber çevresine kendini kanıtlamaya çabalıyor ve kendi kararları, doğruları olduğunu göstermek istiyor. Bunun krize dönüşme sebebi acaba sizin bu bireyselleşmeyi kabul etmeyişiniz olabilir mi?

'5 YAŞ KRIZI'

Çocuk 5 yaşına geldiğinde krizlerin olmasının sebebi de yine, yeni bir geçiş dönemi olduğu için aslında. Çocuk, artık insanlarla daha fazla etkileşim halinde olduğu için kaygıları artabiliyor. Fiziksel ve zihinsel gelişimlerinde bir hızlanma yaşadıkları için artık daha meraklı olmaya başlarlar. Bu da onları daha çok soru sormaya, daha fazla hareketlendirmeye yönlendirir. Bu sayede problem çözme yetenekleri ve yaratıcılıkları bu dönemde ağırlıklı olarak gelişmeye başlar. Aslında çocuklar herhangi bir “sendroma” ya da “krize” girmiyor, sadece gelişimlerinin doğası gereği kritik bir döneme giriyorlar ve karşılaştıkları yeni şeylerin onları kaygılandırması durumunda davranış değişikliği yaşıyorlar. Çocuklar gibi aileler de yeni davranışlarla karşı karşıya kalınca ebeveynlerin kaygılanması, şaşırması durumunda da karşılıklı “krizler” ortaya çıkıyor. Bu gelişim dönemimin “kriz” olma hikâyesi bu şekilde gelişiyor.