“Anne canım çok sıkılıyor!”, “Uuuuf baba çok sıkıldım.” Çoğu çocuğun söylediği çoğu ebeveynin de duyduğu cümleler bunlar. Özellikle çocuklarınız sürekli evdeyken, okula, parka gidemiyorlarken daha sık duymanız da oldukça olağan. Özellikle bunu sıklıkla duyduğunuzda zorlanmanız da ‘iyi bir ebeveyn’ değil miyim acaba diye düşünmeniz de oldukça normal. Çocuklar sıkıldıklarını dile getirerek ebeveynleriyle iletişim ve etkileşim kurmayı deneyebilirler, bu sizin kötü bir ebeveyn olduğunuz anlamına gelmiyor.

O her sıkıldım dediğinde onunla yapabileceğiniz bir aktivite yaratmanızı da gerektirmiyor. Bu sizin değil onun problemi! Öncelikle çocuğunuz sıkıldım dediğinde kendinize hatırlatın, bu sizin çözmeniz gereken, hemen yaratıcı bir fikirle onu rahatlatmanız gereken bir durum değil. Ayrıca aktivite önerilerinde bulunduğunuzda sıklıkla reddedildiğinizi de deneyimlemişsinizdir.

Sizin ebeveyn olarak göreviniz onun yaşına uygun seçenekleri olmasını sağlamak; örneğin yapbozu var, boyaları var, arabaları var –seçenekleri var-. Şimdi bırakın o kendisi bir fikir bulsun, hem onun keşfetmesine hem de sizin onu keşfetmenize fırsat sağlayacaktır. Çocuğunuzun sıkıldım demesi sizinle vakit geçirmek için bir davet ise o sırada ne yapıyorsanız onu da dâhil edebilirsiniz. Örneğin çamaşırları katlıyorsanız o da çorapları eşleyebilir ya da işinizle ilgili bilgisayarda çalışıyorsanız ona da kâğıt kalem vererek size yardımcı olabileceğini söyleyebilirsiniz. Kendi yaratıcılığını keşfetsin! Sizin işinize eşlik etmek istemedi, fikir bulamadı ve koltukta oturup camdan dışarıyı mı izliyor? İzin verin otursun, kendi hayal dünyasında bir yolculuğa çıkar belki. Yeni, heyecan verici fikirler bulabilir, yaşamak istediği bir dünya hayal edebilir… Sıkıldığımız zamanlar yaratıcılığımızın gelişmesine fırsat sunar.