ÇocuklukÇocuklar yaşamdaki olaylar hakkında yalan söylemez
Paylaş
Çocuklar yaşamdaki olaylar hakkında yalan söylemez

Özellikle okul öncesi dönemdeki küçük çocukların yaşamdaki travmatik deneyimleri ifade edeceği iki alan var. Bunlardan bir tanesi oyun, ikincisi ise çizdikleri resimler. Çocukların kelime dağarcıkları bir yetişkininki kadar gelişmediği için bilişsel düzeyleri de yaşadıkları olayları, yetişkin gibi anlamlandıramaz. Çocuklar da bunu hayatta en iyi bildikleri iki yol ile ifade etmeyi seçerler. O yüzden oyun ve resim karşımıza çıkar.

YEMEK VE UYKU DÜZENİNDEKİ DEĞIŞİME DİKKAT EDİN

Haberin Devamı

Çocuklar büyük bir durum ile karşılaştıklarında, günlük rutinden farklı davranmaya başladıkları söylenebilir. Bir çocuk çok rahat uyur, çok rahat yemek yiyebilir, kendi başına kalabilir ama bunlardan bir veya birkaç tanesi her zamankinden daha farklı olabilir. Yemeğini zor yer, iştahı kapanır, uykusu bozulur. Kâbus görmeye başlayabilir, annesinden rahatlıkla ayrılabilir, bir anda ayrılamamaya başlar. Biz yetişkinler nasıl ki canımız sıkkın olduğu zaman suratımız asılır, bir şeyleri yapmak istemeyiz, onlar da aynen bu şekilde, yapmaktan keyif aldıkları, normalde yaptıkları şeyleri daha farklı yapmaya veya yapmamaya başlarlar.

KURALLARA KARŞI GELIYORSA, HABERCI OLABİLİR

Sorumluluklarını daha önce yerine getiren ve bu konuda ailelerine herhangi bir sorun yaşatmayan çocukların, bir anda kuralları uygulayamaz hale gelmesine dikkat edilmelidir. Örnek verecek olursak, daha önce rutin bir şekilde dişlerini fırçalayan ve kıyafetlerini düzgün şekilde giyen çocukların, bu rutinlerini reddetmesine dikkat etmek gerekir. Evde ondan beklenenlere karşı zorlanmalar meydana geliyorsa, aileler bunun için önlem almalıdır.

Haberin Devamı

AİLELER KENDİ DUYGULARINI KONTROL ETMELIDİR

Aileler çocuklarının hayatındaki bir durumu fark ettiğinde verdikleri ilk tepki her zaman çok kritiktir. Bunu oyunda yakaladığında ya da resimlerde fark ettiklerinde panikle hareket etmemeleri gerekir. Bunun yerine olabildiğince soğukkanlı kalmalı ve çocuğun kendini güvende hissedeceği ortamı sağlamaya özen göstermeleri gerekir. Eğer hikâyenin ya da olayın geri kalanına ilişkin bir bilgi elde etmek istiyorlarsa, çocuğun korkmaması gerekmektedir. Eğer çocuğu ürkütürsek, bizim duygumuz çocuğun duygusunun üzerine çıkarsa, çocuk der ki, “Bu tehlikeli, benim annem ve babam panikledi, o zaman ben bunu ona anlatmamalıyım.” Bu da çocuğun içine kapanmasıyla sonuçlanabilir.