Mutlaka çocuklarınızın duyarlı, vicdanlı, doğayı ve tüm canlıları ayırt etmeksizin sevmelerini istiyor, bunun için de uğraşıyorsunuzdur (böyle olduğunu düşünmek istiyorum). Çünkü artık biliyorsunuz ki, zeki olmak ve akademik başarının yüksek olması tek başına hiçbir şey. Asıl önemli olan zekâyı doğanın ve insanlığın en yüksek hayrına kullanabilmek. Çocuklarınıza sevgiyi gerçekten öğretmenin birkaç küçük ve basit sanılan yolundan bahsedeceğim bugün. Mesela; Sahil kenarına veya yeşillik bir alana gittiniz çocuklarınızla, piknik yapacaksınız, yiyip içeceksiniz hep birlikte. Mangal yakmayın mesela, o mangal ateşinin olası tehlikelerini anlatın çocuğunuza, mangalın dumanının diğer insanları nasıl da rahatsız edeceğinden bahsedin. Tabi ki toplu kullanım alanlarından bahsediyorum.

Sonra çöpünüzü bir poşetin içinde toplayın, evinize dönerken defalarca bakın etrafınıza küçücük de olsa doğaya zarar verecek bir çöp kalmış mı? Tertemiz bırakın giderken. Siz nefes aldınız, başkaları da almaya devam etsin o nefesi. Dışarıdasınız ve sigara içiyorsunuz mesela (sigaranın zararları veya çocuğa kötü örnek olması buranın konusu değil) o izmariti yere atmayın. Yakınlarda çöp kutusu yoksa söndürün ve çantanıza, cebinize koyun. Yüzünüzü buruşturduğunuzu görür gibiyim, cebiniz, çantanız kirlenebilir değil mi? Sarıverin bir mendilin içine lütfen; ya çöp kutusu bulduğunuzda oraya atın ya da evinize geldiğinizde çöpe atın. Balkondan aşağıya küçük de olsa çöp atmayın. Arabanızın camından sokağa bir şey atmayın. Sokak hayvanlarına su koyun, mama verin. Sokakta, bahçede gördüğünüz böcek ve benzeri canlılara zarar vermeyin, hatta çekilin yollarından. Parklarda, bahçelerde gördüğünüz hoşunuza giden çiçekleri koparmayın (iyi niyetle bile olsa) seyredin sadece o güzellikleri. Siz bu kadar küçük ve basit görünen (belki de yaparken farkına bile varmadığınız) davranış ve tutumların içinde olursanız Çocuğunuz size tanıklık ederek öğrenir, Sevgiyi öğrenir, Sevmeyi öğrenir, Doğanın CAN olduğunu, CANLI olduğunu öğrenir