Bilim insanları yakınlarda Voyager 2 uza aracının on yıllarca önce topladığı bilgileri inceledi. Voyager 2 1986 yılında Uranüs'e yakın uçuş yapmıştı. Yeni bilgisayar modelleme teknikleri kullanan araştırmacılar, verileri tekrar analis edip, buz devinin 27 uydusundan dördünün çekirdek ve yüzeyleri arasında sıvı su bulunduğu sonucuna vardı.

Jeofizik Araştırma Dergisi'nde yayınlanan bulgular, Arüal, Umbriel, Titania ve Oberon'dan oluşan bu Uranüslü su dünyalarının yüzeyin kilometrelerce altında tuzlu okyanuslar barındırdığı bilgisini içeriyor. Böylece, bu dört uydu da, Güneş Sistemi içerisinde sayıları giderek artan "su dünyaları" listesine eklendi.

NASA'nın Jet İtki Laboratuvarı'ndan Julie Castillo-Rogez, çalışmanın aynı zamanda daha önceden bu büyüklükteki uyduların -1100 ile 1600 kilometre genişliğindeki uydular- okyanus tabakası oluşumu için gereken ısıyı tutamayacaklarına dair görüşlere de karşı çıktığını söylüyor.

Bu yeni bilgisayar modellemesi, Satürn'ün uydusu Enceladus ve cüce gezegen Ceres de dahil olmak üzere Güneş Sistemi'nde yer alan okyanus dünyalarını keşfetmiş olan geçmiş görevlerin sağladığı bilgilerden yararlandı.

Mashable Türkiye haberinin devamı için tıklayın...