21 gün arayla iki acı birden yaşadı! Sözleri herkesi duygulandırdı
21 gün arayla hem babasını hem de amcasını kaybeden ünlü şarkıcı Fulden Uras, sosyal medya hesabından yaşadığı üzüntüyü paylaştı. Uras'ın sözleri herkesi duygulandırdı.

BABASI VEFAT ETTİ
Ünlü isim, babası Mutlu Otman, 29 Ocak tarihinde hayatını kaybetti. Uras yaptığı paylaşımda, "Babacığımı kaybettik. Doyamadım sana babam" sözleriyle dile getirdi." ifadelerine yer vermişti.

AMCASINI KAYBETTİ
Instagram hesabından yeni paylaşım yapan Uras, 21 gün sonra amcasını kaybetti. Instagram hesabından paylaşım yapan ünlü isim, "Ailemizin büyüğü canım Ayhan amcamızı kaybettik. Babamla 21 gün arayla 2 kardeş buluştular" dedi.

Sosyal medya hesabından sık sık yaşadığı büyük acıları paylaşan Fulden Uras, yeni paylaşımda içini döktü.

"HER ÖLÜMDE BİR PARÇA DAHA KOPUYOR"
Yaşadığı üzüntüyü dile getiren Uras, yaptığı paylaşımda şu ifadeleri kullandı: "Kaybetmek... İnsan bunu defalarca yaşayınca alışır sanıyorlar. Oysa her seferinde biraz daha eksiliyor insan, biraz daha soluyor. Her ölümde bir parça daha kopuyor içinden, geri gelmeyeceğini bile bile."

"NEFES ALMAK BİLE ZOR"
"Üst üste yaşanan kayıplar, sanki ruhuma ağır taşlar bağlayıp derin bir denize atmış gibi hissettiriyor. Nefes almak bile zor bazen, içimde sürekli büyüyen bir boşluk var. Gözlerim bir noktaya takılıp kalıyor, zaman duruyor ama dünya dönmeye devam ediyor. İnsanlar hayatlarına kaldıkları yerden devam ederken, ben olduğum yerde çakılıp kalıyorum."

"EN KÜÇÜK HATIRADA DAĞILIYORUM"
"Ölüm, geride kalanlar için bir sınav. Kimi zaman güçlü durmayı başarıyorum, kimi zaman en küçük hatırada dağılıyorum. Tanıdık bir koku, bir şarkı, bir kelime... Her şey geçmişin kapılarını açıyor ve ben içeri sızan anılarla boğuluyorum. "Ama toparlanmam lazım, biliyorum. Zamana ihtiyacım var, belki de çok zamana. Çünkü yas, aceleye getirilecek bir şey değil. Kimse bir günde iyileşmiyor, kimse bir günde unutamıyor. Acıyı sindirmek, yarayla yaşamayı öğrenmek gerekiyor."

"ZAMANA İHTİYACIM VAR"
"Şimdi sadece kendime izin veriyorum. Kırılmaya, üzülmeye, sessiz kalmaya... Çünkü biliyorum ki bir gün bu ağırlık hafifleyecek, kalbimdeki boşluk kapanmasa da oraya ışık sızmaya başlayacak. Ama o güne kadar, zamana ihtiyacım var."