Giriş
43 yaşından sonra motosiklete merak saldı: Kaskın altından kadın çıkınca şaşkınlık yarattı!
Motosiklet sevdasına yakalanan Şahver Koçulu, kurduğu kulüp ile yeni oluşumlara imza atıyor. Kendi ekibiyle katıldığı etkinlerden bahseden Şahver Koçulu, aynı zamanda motosiklet kullanırken kaskın altında kadın görenlerin verdiği tepkileri Posta'dan Oya Çınar'a anlattı.
Scrambler Ducati Türkiye Club, motosiklet sevdalılarının kurduğu bir oluşum. Başkanlığını da bir kadın yapıyor. Şahver Koçulu 43 yaşından sonra motosiklete merak salmış. Bize hem kulübün yaptığı etkinlikleri hem de motosiklet kullanan kadınların yaşadıklarını anlattı.
Motosiklet grubu denince akıllara daha asi, daha savruk insanlar geliyor. Pek çoğumuzda benzer önyargılar var ama Scrambler Ducati Türkiye Club böyle düşünen herkesi şaşırtıyor ve tiyatro, konser, sosyal sorumluluk projelerine destek gibi pek çok güzel etkinliğe imza atıyor. Onları yakından tanımak istedik ve grup başkanı Şahver Koçulu ile buluştuk.
BİZE KATILMAK İÇİN MOTORUNU DEĞİŞTİREN BİLE OLDU
Scrambler Ducati Turkiye Club başkanı olarak, sizi biraz tanıyalım mı?
Scrambler Ducati Turkiye Club başkanıyım. Evliyim. İki kız annesiyim ve motor sürmeye 43 yaşında başladım. Scooter’la başladım ancak eğitimimi düz vitesle almıştım, bu çok daha ilgimi çekti ve vitesli motora geçtim. İlave olarak bir yol bir de arazi motoruna sahibim. Hepsinden ayrı bir keyif alıyorum.
İKİ KIZIM OLDUĞU İÇİN DAHA DİKKATLİ BİR SÜRÜCÜYÜM
“Motor sürmeye bu yaşta mı başlanır?” gibi önyargılarla karşılaştınız mı?
Maalesef evet; bu yaşta diye şaşıran çok insan oldu ama bu beni hiç etkilemedi. Beni destekleyen harika insanlar çıktı yoluma ve çok güzel eğitimlerle kendimi doldurdum. Yaşımın da hiç dezavantajı olmadığı gibi aksine, iki kızım olduğu için her zaman onları düşünmem gerekiyor ve bu sayede çok daha dikkatli bir sürücü oldum. Hiçbir zaman kendimi kaybetmiyorum yani.
Kulüp başkanının kadın olmasına insanlar nasıl yaklaşıyor?
Ayrıcalık olduğunu söylemek isterim. Son derece saygı görüyorum herkesten. Tanıdıkça da daha çok sevgi gösteriyorlar. Bir aile gibi olduk.
HERKES BİZE KATILABİLİR
İlk ne zaman, nasıl bir araya geldiniz?
Ben iki yıldır gruba liderlik yapıyorum. Ben devraldığımda 40 kişiydik. Etkinlikler sayesinde hem ilgi çektik hem de insanlar özendi. Diğer marka kullanıcıları da aramıza katılmak istedi ve bu sebeple motorunu değiştiren bile oldu.
Kulübe üye olmak herhangi bir şarta bağlı mı?
Herhangi bir yasal prosedür, sosyal statü veya maddi üyelik şartına bağlı olmamakla beraber, Scrambler Ducati’lere gönül veren herkese kapılarımızı sonuna kadar açıyoruz. Birlikteliğimiz gönüllülük esaslıdır. Amacımız birlikte keyifli işler yapıp, güzel anılar biriktirmek. Tüm etkinliklerimize de bizleri takip eden herkes katılabilir.
Üyelikten ayrılmanın belli şartları var mı?
Biz, farklı bir motosiklete geçiş yapan veya satışını gerçekleştiren üyelerimizden gruptan ayrılmaları rica ediyoruz. Daha önce ayrılıp tekrar aramıza katılan birçok üyemiz mevcut.
SABİT BİR YERİMİZ YOK OLMAMALI DA
Sabit bir yeriniz, devamlı bir buluşma alanınız var mı? Varsa giderleri nasıl karşılanıyor?
Sabit bir yerimiz yok, olmamalı da. Bazen bir kafe, bazen bir kano, bazen tiyatro, bazen konser bazen de trafikte can veren bisikletçi adına eylemde, kısacası hayatın var olduğu her anda yer almak istiyoruz. Bir tek sürüşler öncesi buluşma noktası olarak, ülke distribütörü Korlas Ataşehir önünde buluşmayı tercih ediyoruz.
VOSVOS’LARIN İKİ TEKERLEKLİ TEMSİLCİLERİYİZ
Motosiklet grubu denince akla daha asi, daha savruk insanlar geliyor. Siz öyle değilsiniz sanırım?
Cafe Racer’lar, 60’lı yılların başında İngiltere’de asi yarış tutkunlarının, aynı zamanda sosyalleşme amaçlı bir arada oldukları toplulukları tanımlar. Bu sebeple Scrambler motorlar özü itibarıyla teknik olarak birbirinden hiçbir farklılığı bulunmayan, ihtiyaç duyulan seviyede elektronik donanıma sahip, sadece kişilerin kendi iç dünyalarını yansıtan renk temaları olan ikonik makinelerdir. Bir nevi vosvos’ların iki tekerlekli temsilcileriyiz.
Grubunuz kaç üyeden oluşuyor? Genel olarak üyelerin meslekleri neler?
Ülke genelinde 120 üzerinde aktif üyemiz bulunuyor ve aramızda birçok ülke vatandaşı mevcut. Grup üyelerinin meslekleri neredeyse hiçbir zaman gündem olmadı. Grup içerisinde tek bir mesleğimiz var, o da sürmek ve birlikte vakit geçirmekten keyif almak. Bu şekilde birbirimizi terapi ediyoruz. Üyelerimiz sadece sürücülerden ibaret değil. Eşler, çocuklar ve hatta aile büyükleri de Srcambler Ducati Türkiye’nin birer parçaları.
ZORLUKLARI DA VAR AMA KASKIN ALTINDAN KADIN YÜZÜ ÇIKINCA BİR TEBESSÜM BELİRİYOR İNSANLARDA
Grubunuz kadın ve erkeklerden oluşuyor. Ülkemizde hâlâ ‘kadın şoför’ önyargısı bile varken kadın motosiklet kullanıcıları olarak siz benzer önyargılarla ya da taciz gibi olumsuz durumlarla karşılaşıyor musunuz?
Biz kadınların daha fazla iki tekere gönül vermesini savunuyor ve kadınlara çok da yakıştırıyoruz. Trafikte toplumun her kesiminden sürücüyle karşılaşıyoruz. Kadın sürücülerimizin üzerine süren de olabiliyor, aksine tebessümle yardımcı olmaya çalışan, yol veren de oluyor. Genel olarak kaskın altından bir kadın silüeti belirdiğinde tebessümle karşılanıyoruz ve destekleniyoruz.
Geçtiğimiz cumartesi KAÇUV (Kanserli Çocuklara Umut Vakfı) yararına özel etkinliğiniz oldu. Bu etkinlikten bahseder misiniz?
Bu hikaye aslında bir tesadüfle başladı. Şubat ayında grup üyelerinin kendi motorlarına ait fotoğraflardan oluşan bir sergi yapmayı planladık. Ardından aramızdaki cevherlerden SCRBAND isimli bir müzik grubu oluşturduk. Fotoğraf sergisi sonrası müzik keyfinin iyi geleceğini düşündük. 19 Ekim 2023 İznik sürüşünde şehir içinde oluşan trafik nedeniyle ara sokaklara girmek zorunda kaldık. Yaklaşık 18 motor çocukluk çağlarımızda yaşadığımız ve özlem duyduğumuz bir sokaktan geçerken, taştan kaleler yapmış futbol oynayan çocuklarla karşılaştık. O an çocukların yaşadığı heyecanı nasıl ifade edebileceğimi bilemiyorum.
Çok ilgi duymuş olmalılar?
Düşünsenize bir anda karşınıza bol sesli motosikletler çıkıyor. Üstlerinde Türk bayraklı tişörtler var. O gün çocukların tebessümlerine dokunmaya karar verdik. Kanserli Çocuklara Umut Vakfı ile iletişime geçtik. Tesadüfler burada bitmiyor. 15 Şubat gününün Dünya Çocukluk Çağı Kanseri günü olduğunu öğrendik ve en can alıcı nokta ise, grubumuzun rengi olan sarı rengin 15 Şubat günü farkındalık rengi olduğunu öğrendik. İşte o gün fotoğraf sergisi ve konseri anlamlandırmamız gerektiğini anladık ve organizasyonu bağış kampanyasına dönüştürme kararını aldık. KAÇUV’la iş birliğimiz devam edecek. Sıcak havalarda bizlere sarı balonlarımızla, caddelerde rastlayabilirsiniz…