Sibirsky, bu nedenleri şöyle açıklıyor: “Eğer bebeğinizi emerek-sallayarak-pışpışlayarak yani bir şekilde destekle uyutuyorsanız, bebeğiniz sallanma ile uykuyu ilişkilendirir, yani uyuyabilmek için sallanmaya ihtiyaç duyar. Bu nedenle, gece her uyanışında uykuya devam edebilmek için yine sallanmak ister.
Aynı şey emerek, kucakta gezerek, hatta yatağında ama pışpışlanarak uyuyan bebekler için de geçerlidir. “Daha çok yorulsun daha iyi uyur” veya “Ne kadar geç yatarsa o kadar geç kalkar” gibi düşünceler bebeklerin uykusu söz konusu olduğunda ne yazık ki tam tersine işler.
Kaldırabileceğinden daha uzun saatler uyanık kalan bebeğin vücudu stres hormonu salgılar. Bebek, bu hormonun da etkisiyle hem uykuya çok zor geçer, hem de gece boyunca çok sık uyanır. Bunun yanı sıra uyku rutini de gereklidir. Bebekleri hareketli bir aktiviteden alıp hemen yatağa koymak uykuya dalışlarını zorlaştırır. Daha kolay uykuya dalabilmeleri için hem gündüz hem de gece uykularından önce sırası belli rahatlatıcı aktiviteler yaparak onları uykuya hazırlamak gerekir.”