Hadise düğün takılarını geri vermek zorunda mı? Yargıtay'dan emsal karar

Hadise ve Mehmet Dinçerler’in boşanma kararı almasının ardından gözler Hadise’ye düğünde takılan ziynet eşyalara çevrildi. Sosyal medyada da çoğunluk düğün takılarının iade edilmesini savundu. Yargıtay ise ‘Düğün takıları kadınındır’ dedi. İşte Hürriyet'ten Fulya Sobaş'ın konuyla ilgili yazısı.Hadise severek takip ettiğim ve hatta kadına yönelik şiddet, kadın cinayetleri gibi önemli meselelerde tavrını ve duruşunu takdir ettiğim bir isim. Bugünlerde 4 ay süren evliliğin ardından aldığı boşanma kararı ile gündemde. Elbette taraflar anlaşamıyorsa boşanmak doğaldır ama aldıkları karardan çok gündeme taşımak istediğim başka bir konu var: Düğün takıları ne olacak? Çünkü iddiaya göre Mehmet Dinçerler evlilik teklifi için verdiği 3 milyon TL’lik yüzük ve düğün takılarını geri istiyor. Sosyal medyada da çoğunluk düğün takılarının iade edilmesini savunuyor. Ama Yargıtay öyle demiyor. Yargıtay’ın aldığı emsal karara göre, ‘Düğün takıları kadınındır’. Avukat Ayşegül Mermer, ‘Boşanırken altınlar kimde kalır?’ sorusunun cevabına yönelik kesin bir kanun hükmü olmadığını ve bu konuda verilen Yargıtay içtihatları dikkate alınarak hüküm kurulmasının mümkün olduğunu söylüyor. Mermer, “Yargıtay’ın bu konuda verdiği son kararlara göre sorunun yanıtı; takının kime takıldığı ve takılan altının türüne göre değişiklik gösterebiliyor” diyor. KİME NE TAKILDIĞINA GÖREPeki, nasıl? Şöyle özetliyor:Kadına takılanlar: Düğünde kadına takılmış olan para, altın dahil her türlü ziynet eşyasının (çeyrek altın, altın küpe, kolye seti, bilezik, pırlanta, elmas gibi) kadına ait olduğu kabul edilir. Taraflarca farklı bir anlaşma yapılmadıkça veya yerel âdetlere göre farklı bir düzenleme olmadıkça tüm bu takılar kadına bağışlanmış sayılır, onun kişisel malı niteliğindedir. Altın/takı ya da paranın ailenin gereksinmeleri-borçları için harcanmış olması, bunların aynen iadesi veya bedelini ödeme yükümlülüğünden erkek tarafını kurtarmaz.”Erkeğe takılanlar: Kural olarak, ‘Kime takıldı ise takı ona aittir’. Ancak erkeğe takılan altın ve benzeri ziynetlerden kadına özgü olanlar (küpe, kolye, bilezik gibi) yine kadına ait olacaktır. Yani erkeğe takılan tam-çeyrek-gram altın ve/veya para kadına özgü nitelik taşımadığı için erkeğe ait olabilir. Bilezik erkek tarafından, erkeğe takılmış olsa dahi kadına ait sayılır.Keseye-sandığa atılanlar: Altınların paylaşımı çiftler arasında yarı yarıya olabilir.” “Tarafların evlilik içerisinde birbirlerine hediye olarak verdiği altın, elmas, pırlanta, saat gibi takı ve hediyeler ise bağışlanmış sayılır. Geri istenmez. Hadise ve Mehmet Dinçerler özelinde ise Hadise’nin maddi manevi tazminat isteme hakkı var ama o bir talepte bulunmuyorken, Mehmet Dinçerler’in evlilik teklifinde taktığı yüzükle düğünde takılanları istemesi hakikaten son derece rahatsız edici. Belli ki bu, baştan iflas etmiş bir evlilik.” Peki, İslam hukuku ne diyor? AKABE Vakfı Müdürü, yazar Feyzullah Akyol, kadının evlilikle beraber ‘mehir’e de hak kazandığını hatırlatarak, “Nisa Suresi’nin 4. ayeti, ‘Kadınlarınıza, mehirini bir karşılık beklemeden verin’ diye emreder. Mehir, kadının öz malıdır. Haktır. Kadın razı olmadıkça kocasının onda tasarruf hakkı yoktur. Ancak kadın isterse bölüşülebilir ya da bir iş için kullanılabilir. Düğünde takılanlar ve kadına verilen hediyelerin tümü de mehir çerçevesinde değerlendirilmelidir. Çünkü evlenmenin bir sembolik değeri de zaten karşı tarafa hediye vermektir. Dolayısı ile düğün takıları da ‘hediye’ olduğu için mehir statüsünde denilebilir. Erkek boşanmak istiyorsa hediyeleri geri istemez. Kadın boşanmak istiyorsa hediyeleri iade etmelidir. Ama unutmamak gerekir ki tüm bunlar o dönem için geçerli idi. Kuran hüküm değil, ilkeler kitabıdır. İndiği dönemdeki sosyal hayat ile bugünki yapı farklı. Bugün medeni hukukla İslam hukukunun ortaya koyduklarının, günümüz koşullarına göre yeniden gözden geçirilmesi gerektiğine inanıyorum” diyor. Yargıtay Hukuk Kurulu daha 2 hafta önce ‘emsal’ bir karara imza attı. İsimleri açıklanmayan bir çift, boşanmak için aile mahkemesine başvurdu ve davacı kadın; düğünde takılan ve eşinde kalan 200 adet çeyrek altın, 6 adet tam altın, 3 adet yarım altın, 19 adet 20’şer gram 22 ayar altın bilezik ile 1 adet 14 ayar 13 gram altın bileziğin kendisine iade etmesini talep etti.DAMAT ‘BENİM’ DEDİDavalı damat ise talep edilen miktarda ziynet eşyası olmadığını ve zaten örf ve adetlere göre düğünde takılan tüm takıların erkek tarafına ait olduğunu savundu. Aile Mahkemesi damat lehine kısmi karar alınca, kadın davacı temyize gitti. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi ise davayı yeniden görülmek üzere Aile Mahkemesi’ne geri gönderdi. Ancak mahkeme yeniden gördüğü davada aldığı ilk kararda direnince bu kez Yargıtay Hukuk Genel Kurulu devreye girdi. Yargılama sonrası oyçokluğu ile alınan kararda; ‘Düğün sırasında takılan ziynet eşyası ve paralar kim tarafından, hangi eşe takılırsa takılsın, aksine bir anlaşma ya da örf-âdet olmadığı takdirde kadına bağışlanmış sayılır ve kadının kişisel malı kabul edilir’ dendi. Yasal mevzuatta, bu konuda yazılı bir hüküm bulunmadığına atıf yapılarak örf ve âdet hukuku uygulandığı da hatırlatıldı.