Çocuklar hayvanlara neden kötü davranır?
Çocuklar doğdukları andan itibaren içinde bulundukları çevre, doğuştan getirdikleri mizaç, genetik yatkınlık ve ebeveynlerin tutumları çerçevesinde şekillenir. Davranışlarını, bulundukları sosyal çevrenin normlarından aldıkları geri bildirimler ve sosyal mesajlara göre düzenleme eğilimindedirler. Sosyal öğrenme aracılığıyla, büyürken yetiştirildikleri kişilerin davranışlarını gözlemleme ve model alma, davranış şekillenmesinde rol alan önemli faktörlerdendir.
Çocuklar, öğrenme yoluyla hayvanlara kötü davranmayı öğrenebilir. Hayvanlara kötü davranan yetişkinleri izleyen çocuklar, tıpkı onlar gibi kötü davranışlar sergileyebilir.
Hayvanlarla olumsuz deneyimleri olan çocuklar, zarar görmemek için zarar vererek kendisini korumak isteyebilir. Diğer taraftan bazı çocuklar ilgi çekmek, ilişki kurmak ve ilişkiyi sürdürmek için agresyonu bir araç olarak da kullanabilir.
Agresyon hayatta kalmak için gereklidir, ne kadar iyi insanlar olduğumuzu düşünsek de agresyon parçalarını taşıyoruz, ilişkilerimizde bile bir parça agresyon vardır. Çocukların hayvanlara gösterdikleri kötü davranışın ne sıklıkta olduğu, süresi ve yoğunluğu, yani agresyonun ne boyutta olduğu önemlidir. Çok sıksa, çok yoğunsa ve çok uzun süre devam ediyorsa; davranım bozukluğu belirtileri olabilir.