Kadın cinayetleri gözleri toksik ilişkiye çevirdi! Buzdağının görünmeyen yüzü: Bu belirtiler ele veriyor

Birlikte olan iki kişinin birbirini dengelemesi, sağlıklı bir uyumun temel göstergesidir. Ancak bu dengelemenin her iki tarafın da kendini iyi hissettiği bir şekilde gerçekleşmesi önemlidir. Aksi takdirde ilişki dengesiz bir hal alabilir. Eğer sürekli fedakarlık yapan taraf sizseniz ve partnerinizin davranışlarını mazur gösteriyorsanız bu, ilişki dinamiklerinde bir sorun olduğuna işaret eder. İşte tüm detaylar... Eşlerden biri aşırı agresif olma eğilimindeyken, diğeri çatışmadan kaçınmak için sürekli uyum sağlar. Agresif partner kontrolü sağlamak için gözdağı, tehdit veya sözlü taciz kullanabilir. Uzlaşmacı eş, ilişkideki huzuru korumak için genellikle kendi ihtiyaçlarından ve duygularından fedakarlık eder. Bir taraf her zaman liderliği üstlenir, kararlar alır ve ilişkiye hükmederken diğeri pasif kalır ve verilen her karara uyar. Bu durumda pasif partner bireysellik duygusunu kaybeder. Bu dinamik genellikle eşlerden birinin yüzleşme korkusundan ya da kendi fikirlerinin daha az değerli olduğuna inanmasından kaynaklanır. Her iki taraf da her zaman birbirlerine üstünlük sağlamaya çalışır ve bu da sık sık güç mücadelelerine yol açar. Her karar bir çekişmeye dönüşür, ikisi de bir santim bile geri adım atmaz. Bu rekabetçi yapı, ilişkiyi bir ortaklıktan çok bir savaş alanı gibi hissettirebilir. İşbirliği ve karşılıklı saygı kaybolur. Taraflardan biri sürekli güven ve duygusal destek arayışındadır. Kendini güvende hissetmek için partnerinin onayına ihtiyaç duyar. Diğeri ise, kendini bu durumdan soyutlar. Bağımlı olan, ihtiyaçları karşılanmadığında kendini ihmal edilmiş ve önemsiz hisseder. Kayıtsız olan ilgi ihtiyacından bunalıp kendini daha da uzaklaştırmaya başlar. Eşlerden birinin ya da her ikisinin aşırı kıskançlık ve sahiplenme duygusuyla birbirlerinin faaliyetlerini sürekli izlediği durumdur. Bu tür davranışlar güvensizlik doğurur, kişisel özgürlüğü engeller ve öfkeye neden olur. Kıskanç taraf genellikle bunun normal olduğunu savunur. Tutkulu taraf ise “Seviyorum, yaparım” mantığıyla hareket eder. Eşlerden birinin diğerini sık sık eleştirdiği ya da küçümsediği, diğerinin de savunmaya geçip iletişimi kestiği durumdur. Bu dinamik, eleştirilen partnerin kendini sürekli saldırı altında hissettiği ve eleştiren partnerin de kendini duyulmamış hissettiği olumsuz bir döngüye yol açabilir. Partnerlerden birinin aşırı yapışkan 7/24 birlikte olmayı istediği, diğerinin ise geri çekildiği ve duygusal yakınlıktan kaçındığı bu durum, bir itme-çekme etkisi yaratır. Geri çekilen partner, yapışkanlığa tepki olarak huysuz davranıp daha da geri çekilebilir. Bu da her iki partnerin kendini tatmin olmamış hissettiği bir döngüye yol açar. Eşlerden biri kurban zihniyetini benimser, her zaman haksızlığa uğramış veya kötü muamele görmüş hisseder. Diğeri ise zorba gibi davranır, kontrolü sağlamak için suçlama ve saldırganlığı kullanır. Kurban kendini güçsüz hisseder ve zorba da davranışlarını kurbanın zayıflıklarına bir tepki olarak gerekçelendirir.