Aslında konuşmak istemiyorum ama yine de Duygu için bir şeyler anlatmak isterim. Ben Suphiye'nin çocukluk arkadaşıyım. Suphiye, asil, çok güzel, narin, çok tatlı bir arkadaşımdı benim. Onu seneler sonra bile düşünürdüm, programda görünce bu benim arkadaşım Suphiye dedim. Çok iyi bir kızdı. Kalbindeki iyiliği hiç kaybetmedi. Ama baktım hayat yolunda bayağ savrulmuş. Doğru düzgün bir aile yaşantısı yoktu. Ona sahip çıkan yoktu. Bu sahipsizlik uzun süre sürmüş. Hep bir aidiyet duygusu yaşamak için, bir şeyler yapmış. Erol, mahallenin delikanlısıydı. Onunla bir süre çıktılar. Daha sonra duyduğumuza göre Suphiye'nin çocuğu olmuş. Çocuğu sonra götürüp Erol'un annesine bırakmış. Anne görünce çok sevinmiş. Erol'un ismini nüfusa koyması oradan geliyor diye düşündüm.