Orayı da (cezaevi) öyle yaptım. Yaşadığım travma çok ağırdı. Bir kere seni ışıkların altından alıyor, simsiyah bir yere koyuyorlar.
Ama sen orayı bembeyaz yapmak zorundasın, çünkü sorumlulukların var. Çok fazla sevenim olduğuyla yüzleştim.
Bunu hayat hikâyemin bir parçası olarak kabul ettim. Benim okuduğum okulu herkes okuyamazdı. Öyle bir üniversite yok; hayat üniversitesi."