“Annelik gerçekten enteresan bir duygu. Anlatılarak da karşı tarafta uyandırılan hisler de çok doğru hisler olmuyor. Gerçekten herkesin yaşadığı deneyim bu anlamda farklı. Ben çok korkarak ya da üzerine deli gibi kafa patlatıp düşünerek anne olmadım... Çünkü bunun çok da planlanarak ve üzerine düşünüp hayatına dair stratejiler belirleyerek olmayacağını düşünüyorum. Bu anlamda zor bir karar. Buna hiçbir zaman hazır hissetmeyebilir kendini. Ama bu sürece girdikten sonra o kadar kendi içinde bir sistemi var ki kendinizden de hiç beklemediğiniz taraflarınız, yönleriniz ortaya çıkıyor... İnsana kendine karşı inanılmaz güven duygusu getiren bir şey annelik. Çünkü anne olduktan sonra gerçekten insan yapamayacağı hiçbir şey yokmuş gibi hissediyor... Hem bir canlıya gerçekten dürüst bir şekilde verebileceğiniz en büyük değeri veriyorsunuz, belki bu kendinize de öyle yaklaşmanıza sebep oluyor. Çok tarif edilemeyecek, çok kişisel hislerle deneyimlenebilen bir duygu.” “Yaptığım işlere de, kendime de daha fazla değer vermeye başladım. Kariyerime odaklandım. Belki biraz yaş almakla da ilgilidir bu. Önceden çok önemsemiyordum, önüme iş gelince yapıyordum ve en iyisini yapmaya çalışıyordum... Ama hayatımdaki birinci önceliğim değildi kariyer. Ancak şimdi yaptığım işlere de, kendime de daha fazla değer vermeye başladım. Daha bu konuyla ilgili olgunca düşünmeye başladığım bir dönemde olduğumu söyleyebilirim. ” “Yaratım süreçlerinde strese girip kaygıya kapılınca birbirimizi sakinleştiriyoruz. Karşılıklı destek veriyoruz. Ama onun dışında birbirimizin şahsi alanlarına müdahil olmuyoruz... Can gibi bir sanatçıyla birlikte olmak beni her anlamda çok fazla besliyor. Çünkü çok yönlü biri. Ondan çok şey öğrenip çokça takdir ve gurur duygusu yaşamama sebep oluyor.”