İnsülinin yapılmadığı durumlarda besinlerden alınan glukoz enerji olarak kullanılamadığından lipliz denilen yağ yakımı gerçekleşmekte bu da bireyin ağırlık kaybı sağlanmasına yol açmaktadır.
Genel olarak yeme bozukluklarının teşhis edilmesi zordur çünkü bunlar genellikle gizli durumlardır. Yeme bozukluğu olan birçok kişi kendi başına tedavi aramaz. Bu, özellikle Tip 1 diyabet ve diabulimisi olan kişiler için geçerli olabilir, çünkü diyabetli kişiler genellikle durumlarını yanlış yönettikleri için aileleri tarafından eleştirilmekten korkarlar.
Bu nedenle, diyabetli birçok kişiye teşhis konulmaz.
Diyabulimia hastalarında diyabete bağlı böbrek yetmezliği, göz hastalığı, el ve ayaklarda sinir hasarı gibi komplikasyonların daha erken süreçte ortaya çıkmaktadır.
İnsülininin bilinçli olarak atlanıldığı durumlarda ölüm oranının ise 3 kat daha fazla olduğu bulunmuştur. Görüldüğü gibi diyabulimia ciddi komplikasyonlara sebep olan bir yeme bozukluğudur. Gerekli tedavinin sağlanabilmesi ve tekrar gelişiminin engellenebilmesi için diyabet ve yeme bozuklukları konusunda uzman doktor, psikiyatr, diyetisyen ve psikoloğu içeren bir ekiple beraber multidisipliner bir çalışma yürütülmelidir.