Cem Davran
Tam kırk üç yıl önce rüyalarım gerçek oldu. Tiyatrodan kazandığım ilk parayı hemen anneme vermiştim, uzun yıllar da hep öyle yaptım. O kadar bereketliydi ki anlatamam. Beni en çok mutlu eden şeyi yapıyordum üstüne bir de evime ekmek götürebiliyordum. Sıkıcı bir kutsallık eklensin istemem çocukluk hâyâlime. Sadece hayat kadar sahici, herkesin düşleri kadar masum bilinsin yeter. Son oyunumu 03 Mart'ta oynadım, doğum günümde ve şimdi tekrar sahneye çıkacağım gün için huzurla sabrediyorum. İnşallah o gün gelecek, birlikte sesi olacağız sonsuzluğun. Sağlıklı, güzel, mutlu günlere, çocukça sevgilerimle.Dünya Tiyatro Günümüz Kutlu Olsun.