Serdar Ortaç, daha önce verdiği bir röportajda kardeşityle ilgili şu sözleri söylemişti:
Kardeşim Serkan enfeksiyon nedeniyle 4 ay önce hastaneye kaldırıldı. Günlerce yoğun bakımdan çıkamadı. Az daha kaybediyorduk. Kimseye belli etmedim, ama hayatımda uzun zamandır hiç bu kadar ağlamadım. En son 1998'de hastalık nedeniyle sol gözüm kapandığında, 2012'de ise babam Mehmet Ortaç'ı kaybettiğimizde bu kadar çok ağladım.Serkan şu an fizik tedavi görüyor. Bakışları düzeldi, bizi anlıyor. Ama hala bekliyoruz. İki evladı var. Allah onlara bağışladı. Annem ve ben perişanız. Serkan için tüm olanaklarımı seferber ettim. Ama inanır mısınız, hala çok üzgünüm.Sürekli ağlıyorum. Kardeşimin sağlık durumu iyiyken işlerimin yoğunluğu nedeniyle ona vakit ayıramıyordum. Şimdi o kadar pişmanım ki! 'Niye daha fazla yanında değildim?' diye kendimi suçlayıp duruyorum. Herkes ailesine, sevdiklerine zaman ayırsın. Sonra o büyük pişmanlık hiç geçmiyor. İnsanın üzerine çöküyor.