GÜRBÜZ DOĞAN EKŞİOĞLU'NUN SANAT ANLAYIŞI
Gürbüz Doğan Ekşioğlu, söyleşilerinde maviden, yeşilden, elmadan söz eder. Mavi ile yeşilin birbirine girdiği, elmaların yetiştiği bir Anadolu kenti olan Ordu’da büyümüştür. Kuşlar, salt simgesel figürler değil, büyüdüğü koşullardan kalan imgelerdir. Renk ve biçim, çocukluğunun görsel belleğinden derledikleri ile ortaya çıkar.
Öyküsellik, keskin bir ironi ile kesişir onun yapıtlarında, bakışta anlam netleşir. Gürbüz Doğan, anlatır; birkaç çizgi, imge ve figürle...
Kedilerin ironik bakışı, kuşların umudu, kitapların ağırlığı, zamanın saatlerle ortaya çıkan kaotik devinimi, merdivenlerin yukarıya sonsuza uzanışı, bazen yaşamımızda iz bırakmış kimliklere saygı duruşu; salt sanatçının değil bütün bunları içselleştirmiş diğerlerinin de seçimidir. Sanatçı malzemesini seçer, onu tekniği, birikimi, duyarlılığı ile harmanlar. Sonunda izleyiciye kalan kendi seçimleriyle yüzleşmedir.
Görsel: "Adam ve Merdiven", Gürbüz Doğan Ekşioğlu