‘İZLEYİCİLERİN HEPSİ AĞLIYORDU’
Ayla Erduran o günü şu sözlerle anlatıyor; “Annemin ısrarıyla oldu. Ben hiç mektebe gitmediğim, konuşmadığım için insanları görmeye korkuyordum. Ağlıyordum. Heyecandan gözlerimi kapattım. Ezberden çaldım. Çok güzel çalmışım, gözlerimi açtığımda izleyicilerin hepsi ağlıyordu...”
Erduran, Ankara’da imtihana girdi ve ‘Harika Çocuklar Yasası’ öncesinde, 11 yaşında Paris Ulusal Konservatuvarı’na gönderildi.
1946-1951 yılları arasında Paris Konservatuvarı'nda eğitim görerek keman bölümünden birincilikle mezun oldu.
1951–1955 arasında ABD’de, 1957–1958 yıllarındaysa Moskova Konservatuvarı’nda 20. yüzyılın büyük virtüözü David Oistrakh ile çalıştı.
1957 Wieniawski yarışmasında yüz yirmi kemancı arasında ilk altıya girerek ödül kazandı.
Bu ödülle birlikte meslek yaşamında yükselmeye başladı.
1958'de Ulvi Cemal Erkin'in keman konçertosunun ilk seslendirişini, Brüksel'de bestecisi yönetiminde Belçika Kraliçesi Elizabeth'in de izlediği bir konserde gerçekleştirdi.