Ayşegül Aldinç
Ah Yıldız Hanım’cığım... Duyunca içimden bi şey koptu. Çok üzgünüm... Sizden geriye olağanüstü bir kariyer ( sahnede izleme şansı olmayanlar için de ayrıca üzgünüm. Bizim nesil şanslıydık bu anlamda da...) , hocaların hocası olma özelliğiniz, disiplin ve dirayetin kadın adı ve kulaklarımızdan silinmeyecek “caniko” hitabınız ve buralara sığmayacak çok fazla olumlu özellik kaldı.
Yıllar önce kariyerimi oluşturma heyecanım içersinde kendime yön bulmaya çalışırken ve babamın buna izni olmadığı için kararsız kalışımı ifade ettiğimde; “bırak yağsın yağmur, ıslansın saçların” deyişinizi hiç ama hiç unutmadım.
Yağmurlar yağdı, ıslandı saçlarım, hâlâ varım; beni kendime getiren ne özel bir andı, ne muhteşem bir yol göstericiydi o sözünüz.
Ve yine yıllar sonra saygıdeğer rahmetli eşiniz Şükran Güngör, yine rahmetli, canlar canı Zeki Alasya ve Metin Akpınar’la Güle Güle filminde; onu takip eden dönemde de Aşk ve Gurur” dizisinde sizinle aynı sahneleri paylaşmak onurunu yaşadım.
Çok üzgünüm... Mekanınız cennet, ruhunuz şâd, Türk tiyatrosunun başı sağ olsun.