Büyük fedakarlık! Babaannesi için hayatını hiçe saydı: Kolum olmasa da yüreğim var
Üniversitede sivil savunma ve itfaiyecilik eğitimi gören 20 yaşındaki Emine Kuş, deprem sırasında babaannesini kurtarmak için kendi hayatını hiçe saydı. Enkaz altında kalan ve sağ kolunu kaybeden Emine "Okulumu bitirip insanlara yardıma koşacağım. Kolum olmasa da yüreğim var" diyor.
Alev Gürsoy Cimin'in özel haberi... Artvin Çoruh Üniversitesi Sivil Savunma ve İtfaiyecilik Yüksekokulu öğrencisi Emine Kuş (20), özlediği ailesini görmek için Kahramanmaraş'ın Elbistan ilçesine gitmişti. 6 Şubat'taki ilk depremde evleri hasar görmedi.
Emine, aldığı eğitimin gereğini yerine getirip zor durumdaki insanların yardımına koştu. Hava çok soğuktu, ailece ilk birkaç saat otomobilin içinde beklediler. Daha sonra yıkılmayan apartmanlarının girişinde bulunan ve kendi işyerleri olan çiçekçi dükkânına girdiler.
KENDİSİNİ KURTARAMADI
İkinci depreme de bu dükkanda yakalandılar. Sarsıntı başlayınca ailenin büyük kısmı dışarı kaçmayı başardı. 85 yaşında alzheimer hastası babaanne Emine Kuş ise arka taraftaydı. Emine, kendisiyle aynı adı taşıyan babaannesini kurtarmak için arka tarafa koştu.
Yürümekte zorluk çeken yaşlı kadını sürükleyerek dışarı çıkardı. Kendi apartmanları yine sapasağlamdı. Babaannesini güvenli bir yere bırakan Emine tam o sırada çöken yandaki binanın enkazı altında kaldı.
KOLU PARAMPARÇAYDI
Kızıyla aynı adı taşıyan anne Emine Kuş ve baba Halis Kuş, insanüstü bir çabayla birkaç saat içinde Emine'yi enkazdan çıkardı. Ancak Emine'nin kolon altında kalan sağ kolu kopmuştu. Emine, koluyla birlikte hastaneye götürüldü. Ancak paramparça olan kol yerine dikilemedi. Çok kan kaybeden ve hastanede kalbi duran Emine Kuş'a 45 dakika kalp masajı yapıldı, elektro şokla hayata döndürüldü. Helikopterle Ankara'ya götürülen Emine defalarca ameliyat edildi ve ayağa kalktı.
İSYAN ETMİYORUM
Tedavisi Ankara'da devam eden Emine okula döneceği günü bekliyor. Emine, "En büyük hayalim okulumu bitirip bir gün böyle afetlerde insanlara yardımcı olmaktı. Ama böyle bir enkazda aynı mağduriyeti yaşayacağım hiç aklıma gelmezdi. Ben hayalimden vazgeçmiyorum, okulumu yine başarıyla bitireceğim, kolum olmasa da yüreğim var. Yüreğimle insanlara yardıma koşacağım. Ailem hayatta, daha ne isteyebilirim. İsyan etmiyorum, hem uzuvları kesilmiş hem de ailesini yitirmiş insanlar var" diyor.