Senin yüzün hep gülsün! Şehit annesine vefa örneği

Engin Demiroğlu, Bartın'ın Ulugeçitkadı köyünde yaşıyordu. Zamanı geldiğinde her yaşıtı gibi askere gitti. Görev yeri olan İstanbul'da 27 Nisan 1988'de 21 yaşındayken şehit düştü. Adı, kendisinin de mezun olduğu Ulugeçitkadı köyündeki ilkokula verildi. Aile daha sonra Bartın merkeze taşındı. Baba Yaşar Demiroğlu geçtiğimiz yıllarda yaşamını yitirdi. Anne Zühre Demiroğlu yalnız başına kaldı.

JANDARMALAR DEVREDE

Zühre Nine, köydeki fındık bahçesinde bulunan fındıklarını kimsesi olmadığı için toplatamıyordu. Bartın Jandarma Komutanlığı, sorumluluk bölgelerindeki şehit ailelerini ziyareti sırasında bu durumu öğrendi. Gereken emirler verildi, jandarma ekipleri Zühre Nine'yi evinden alıp köydeki fındık bahçesine götürdü. Ardından bahçeye çok sayıda jandarma girdi. Önce bahçenin bakımı yapıldı, sonra fındıklar toplandı.

HEPSİ BENİM EVLADIM

Jandarma, şehidin emaneti olan Zühre Nine'ye yalnız olmadığını bir kez daha gösterdi. Jandarma personeline sarılıp bağrına basan Zühre Nine'nın artık yüzü gülüyor ve şöyle diyor: "Jandarma komutanı 'Ben senin fındıklarını toplatacağım merak etme' dedi. O kadar sevindim ki anlatamam. Oğlumu kaybedeli 34 sene oldu ama buradakilerin hepsi benim yavrularım. İyi ki varlar, her derdimize yetişiyorlar."