Fatih Çemberlitaş’taki Köprülü Medresesi’nde kitapseverlerle buluşan İleri, hayatı boyunca kaleme aldığı eserlerin yanı sıra hayatında etkisi bulunan önemli kişileri andığı söyleşide, "50 yıl ama bu benim son söyleşim. Bundan sonra artık (söyleşi) yapmayacağım. O yüzden, benim için çok özel bir gün.

'BU DA SON SÖYLEŞİMİZ OLSUN'

Sizlerle birlikte olmak çok sevdiğim ve yıllarca geldiğim Kubbealtı’nda bunu yapmaya özellikle karar verdim." diye konuştu. İleri, yıllardır söyleşi ve imza günlerine zaten katılmadığına işaret ederek, "İnsan yaşlandığını kabul etmekle yükümlü. Hala arayan, soranlar var. Çok sayıda söyleşi teklifi geliyor. Bir yere gidip başka bir yere gitmemek, başkalarını kırmak oluyor. Eskiden o kadar üzerinde durmazdım ama son yıllarda başkalarını kırmaktan çok çekinir hale geldiğimden burada hep birlikte yapacağımız son söyleşi olsun." ifadelerini kullandı.

İlk yazısının 1967’de Yeni Ufuklar Dergisi’nde yayımlanan bir hikaye olduğunu dile getiren İleri, derginin yazarları arasında Sabahattin Eyüboğlu, Azra Erhat, Rauf Mutluay ve Nermi Uygur gibi önemli isimlerin yer aldığına dikkati çekti. Yazar İleri, aynı yıllarda yazdığı hikayeleri bir kitapta toplamayı istediğini sözlerine ekleyerek, "1968’de ilk hikaye kitabım ’Cumartesi Yalnızlığı’ çıktı. Sanmayın ki bunu bir yayınevi, kitabevi bastı. O yıllarda bugünkü gibi çok sayıda kitap çıkmıyordu. Genç yazarları (eserlerini) yayımlama olanakları son derece dardı." dedi.

'KEMAL TAHİR'E BÜYÜK HAYRANLIK DUYDUM'

Kemal Tahir ile tanışma sürecine de değinen İleri, şöyle devam etti: "Kemal Tahir’in kitaplarından önce şahsına büyük bir hayranlık, bağlılık, saygı duydum. Yaşça kendisinden çok genç insanlara, eşitleriymiş gibi olgun tavrıyla yaklaşması beni o yıllarda bile çok etkilemişti. Üşenmedi adamcağız Cumartesi Yalnızlığı’nı okudu. Kitapla ilgili düşüncelerini söyledi. Bu kitabı birçok yazara hep aynı heyecan ve tutkuyla imzalayıp ve göndermiştim. Çoğundan hiçbir yanıt gelmedi. Şimdi bana da bir kitap geldiği vakit, yanıtlayamadığımda hep o günlerdeki hayal kırıklığımı düşünüp vicdan azabı çekerim. İlginç bir şekilde, Cemal Süreya’dan, Edip Cansever ve Samim Kocagöz’den ve bir iki kişiden daha yanıt geldi. Samim Bey İzmir’de yaşıyordu ve mektupla yanıtlamıştı.Bunlar arasında yolumu çizenlerden birisinin Edip Cansever olduğunu düşünüyorum." İleri, aynı yıllarda hikayeler yazmaya devam ettiğini ancak gönlüde yatanın hikaye olmadığını, her zaman roman olduğunu söyledi. Senaryo yazarlığı yaptığı yıllarda tanıdığı Çolpan İlhan ve Sadri Alışık’ın evinde Attila İlhan ile tanıştığını aktaran İleri, daha sonra "Dostlukların Son Günü", "Her Gece Bodrum", "Cehennem Kraliçesi" ve "Bir Akşam Alacası" isimli kitaplarını anlattı.

'EN FAZLA 5-6 BİN BASILDI'

Selim İleri, hayatı boyunca tek istediğinin yazmak olduğunu vurgulayarak, şu bilgileri verdi: "Bugüne kadar sürüp geldi iyi kötü. Acısı, tatlısı, yanlışı da oldu ama neticeye baktığım vakit, istediğim yolda gidebilmek açısından çok şanslı bir insan olduğumu düşünüyorum. Bugün 50 yıla geri döndüğümde, tamamen gençliğin getirdiği kavak yelleriyle o cesareti gösterip yazar olmaya kolları sıvamışım. Gazetecilik ve televizyonculuk ayrı ama edebiyat çerçevesi içinde kalıp, yazar olmak kolay bir şey değildi. Hele de o yıllarda. Kitapların en fazla 5 bin 6 bin basıldığı yıllardı o yıllar. Bunlarla önünüzü görmeniz biraz zordu." Türk edebiyatına ilişkin düşüncelerine de değinen İleri, "Geçmiş edebiyatımızın, yakın geçmiş edebiyatımızın, yenilikçi diye tabir ettiğimiz çağdaş edebiyatımızın çok zengin ve henüz çok az araştırılmış, henüz çok az üzerinde durulmuş bir alan olduğuna inanıyorum. Mümkün olduğu kadar o geçmişe dönüp bakmak arzusundayım. Bugüne baktığınızda 3-5 yazarın yorumu ve yargısıyla tıkanmış bir edebiyat var." değerlendirmesini yaptı.

İleri, söyleşinin sonunda okurların sorularını yanıtladı, hayranları için kitaplarını imzaladı.