'Köyün Delisi' ile tanışın!

Edremit Körfezi’nde bir köy vardır. Adı Çamlıbel. Gelişmiş, turistik bir köy değildir. Sahile 2 kilometre uzakta, orman içindedir. Oraya yolunuz düşerse köylülere ‘Köyün Delisi’ni nasıl bulacağınızı sorun. Merak etmeyin, garip garip bakmazlar size ya da kızmazlar. Edremit Körfezi’nde nam salmıştır ‘Köyün Delisi’. Arabayla gelen herkes orayı sorar, köyün sakinleri biraz bozulurlar ama hoşlarına da gider. ‘Köyün Delisi’ bir dükkan. Sahibi de Saadet Yılmaz. Dükkanı iki ay önce gazeteci eşi Ayhan Yılmaz ile birlikte açmış. Kütük evi, dükkan haline getirmişler.

Dükkanda yok, yok. Satılan ürünlerin bir bölümü hazır, bir bölümü de Saadet Hanım’ın el emeği göz nuruyla ürettikleri: Çantalar, gümüş takılar, modern şalvarlar, süs eşyaları, magnetler, hediye sepetleri... Ürünler arasında Çamlıbel’in eski adı olan Tahtaköy’ün adını verdikleri Tahtaköy yazması var ki, sadece ‘Köyün Delisi’nde bulunur. Beyaz yazma. Zeytin çekirdeği üzerine zeytin motifi ve dalından ibaret. Hediyelik seçmekte zorlanırsınız bu dükkanda. Çamlıbel sepeti var mesela, sadece Çamlıbel’de üretilen şeyler içeriyor: Özel şişesinde kaliteli zeytinyağı, Kaz Dağı’ndan toplanmış bir ot (adaçayı, kantaron, kekik, karabaş otu), özel bez kesesinde tarhana, köy zeytinyağı sabunu...

Her çeşit doğal sabunun bulunduğu ‘Köyün Delisi’nde peştemallar Denizli- Buldan’dan gelmiş. Keseler Bursa’dan. Takunya, terlik, şal, aksesuar, gece lambası, zeytin çiçeği kolonyası, mumluk, zeytin desenli cam ürünler... Ve hoş bir ayrıntı: ‘Köyün Delisi’ gelen misafirlere özel filtre kahve ve dalından koparılmış meyve ikram ediyor. Saadet Yılmaz, geçen yıl eşiyle birlikte gezerken tesadüfen Çamlıbel Köyü’nü bulmuş. Bakınarak yürürlerken bir evin camında ‘kiralık’ tabelasını görmüşler.

Orada yaşamak istediklerine o anda karar vermişler. Böylece 40 yıl yaşadıkları İstanbul’da ödedikleri kiranın beşte birine Çamlıbel’de bahçeli bir ev kiralamışlar. Hemen İstanbul’a dönmüş, 15 ay içinde taşınarak yeni hayatlarına başlamışlar. Bir yıldır Çamlıbel’de yaşadıklarını söyleyen Saadet Hanım “Bir daha büyük kente dönmek mi? Asla” diyor.

(16.07.2011 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır.)