Yeşim Koçak ve Ali İl ile 'Topuk Terlik Süt Yapar'

Topuklu Terlik Süt Yapar’ın davetiyesini gördüğümde “Bu ne tuhaf isim böyle” dedim. Sonra bir baktım oyun ‘single mom’ (bekar anne) olmayı tartışıyor. Kadınların üzerindeki ve içindeki annelik baskısını/ihtiyacını sorguluyor. Tek gecelik ilişkileri irdeliyor. “Hamileyim” diye kapısına dayanılan,baba olma fobisi olan erkeklerden bahsediyor.

Koşa koşa gittim! Tam “Şimdi ne olacak?!” diye sahneye iyice yapışmışken oyun bitti! Doğurup doğurmamaya tek başına karar vermesi gereken o kadının ikilemiyle kalakaldım! Karşınızda oyunun yıldızları Yeşim Koçak ve Poyraz Karayel’cilerin yakından tanıdığı Ali İl…

■ Topuklu terlik neden süt yapıyor?

Yeşim Koçak: ‘Topuklu terlik’ kafamızda bir imajı canlandırıyor. Kadın gibi’ davranan, kurallara uygun oynayan.

■ Topuklu terlik giymeden de süt yapabilir miyiz acaba?

Y.K: Mümkün ama zor... Yeni dünyada topuklu terlik giymeyi reddeden kadınların oranı artıyor. Ben de onlardanım.

■ Oyun öyle bir noktada bitiyor ki: “Bu kısmı biliyorum, ya sonra!!!” diye kaldım oturduğum yerde...

Y.K: Yönetmenimiz zaten bunu amaçladı. Ben o durumda doğurmaya cesaret edemezdim, o yüzden doğurmayacağını düşünerek oynuyorum. Zaten kadının kendi babasıyla da sorunu var, ailevi baskı var... Zor yani, çok zor.

■ Kadının ailesi, evlilik dışında doğacak bir bebeği kolay kabul etmeyecek gibi...

Ali İl: Türkiye’de evlilik baskısına maruz kalan çok kadın var. “Ne zaman evleneceksin” sorusunu duymayan kadın var mı? Ben dört kadınla aynı evin içinde büyümüş tek erkek olarak, toplumun ve ailenin erkeği kayırdığının canlı tanığıyım. Tek başına çocuk doğurmaya karar veren kadının yaşayacakları çok daha zor.

Figen Şakacı’nın Pişti hikâyesinden uyarlanan oyunda Yeşim Koçak, Durul Bazan, Ali İl, Füsun Kostak, İpek Türktan Kaynak ve Mert Aykul oynuyor.

OTO SANSÜR TEHLİKESİ

■ Tiyatronun en büyük sorunu ne?

A.İ: Oto sansür.

■ Seyircisi azalıyor mu, artıyor mu?

A.İ: Azalıyor. Ülkede olanlar önce tiyatroyu etkiliyor. İlk vazgeçilen sanat oluyor çünkü. İhtiyaç değil, lüks olarak yerleşmiş tiyatro, çok küçük bir kitle için ihtiyaç. O kemik seyirci de gündemi takip eden, duyarlı bir kitle. Olanlar onların tiyatroyu geriye atmasına neden oluyor.

■ Tiyatroya neden gitmeliyiz?

A.İ: Sosyalleşmek, düşünmek, hayal etmek ve soru sormak için. Kanlı canlı, yaşayan bir şeylere ihtiyacımız var. Hatasıyla, defosuyla gerçek bir şeyler izleyebilmeye... Sürekli elektrik ve şarj peşinde koşup, telefon ekranına bakmaktan sıkılan insanlar için tiyatro bir ihtiyaçtır, bekleriz.



BU AY NEREDE OYNUYOR?