Şifalı dereotu

Bazı uzmanlara göre vatanı ön Asya, yani Türkiye ve çevresi, bazılarına göre doğu Akdeniz havzası olan tere otu önce Eski Mısırlılar, sonra Yunan ve Romalılar tarafından kullanılmıştır. Mısırlılar medeniyeti Sümerler’den, yani Türkler’den almıştır. Bütün medeniyetlerin kaynağı Sümerler yani Türkler dayanır. Günümüzde hemen hemen Avrupa’nın tamamı, ABD, güney Afrika ve Çin’de yetiştirilmekte ve de kullanılmaktadır.

%100 BİTKİSEL ENERJİ KAYNAĞI GİNSENG FORTE

Dere otu genellikle rezene ile karıştırılır ve bu iki bitkiyi şu şekilde ayırabiliriz. Rezenenin gövdesi mavimsi yeşil, tere otu ise hafif sarımsı yeşil ve beyaz çizgili ve rezenenin boyu 2 metreyi bulur ve oldukça sık çatallaşır, tere otu ise 120cm boyundadır ve az çatallaşır.

Birleşimi:

a) Birleşimindeki en önemli madde %3-4 oranında Eter yağ türevleri (Uçucu yağ); %40-60 Carvon, %30-40 Phellandren, Apiol, D-Limonen, Dihydrocarvon, Myristicin ve Terpinen içerir.

b) Sabit yağlar, Flavonitler, Kumarinler, C-vitamini ve Minerallerden; Potasyum ve Sodyum içerir.

Tesir şekli: Şişkinliği giderici, hazmettirici, süt arttırıcı, teskin edici, krampları çözücü, aroma verici, ağız kokusu giderici ve cinsel arzuları azaltıcı (uzun süre kullanılır ise).

Kullanılması:

a) Üniversite kliniklerinde yeterince araştırma ve tedavi denemesi yapılmamıştır. Hazımsızlığa karşı Zerdeçal, Pelin otu, Haronga, Kekik, Keten veya Gökçek iksiri daha etkilidir.

b) Komisyon E’nin yayınladığı monografi bildirisine göre hazımsızlık rahatsızlıklarına karşı kullanılır.

c) Halk arasında; Şişkinlik, hazımsızlık, süt yetersizliği, uykusuzluk, ağız kokusu, yutkunamama, hıçkırık tutması ve aşırı cinsel arzuları önlemek için kullanılır.

Şayet hıçkırık söz konusu ise o zaman dereotu yenildiğinde hatta hıçkırığa yakalanan kişi dereotundaki düşünce hıçkırığın kayıp olacağını Bernd D. Hadeler ifade etmektedir. (Nhp.11.95.1694, NM.12.95.6 ve NH.7.96.433) Diğer rahatsızlıklarda dereotu tohumu sade veya harman çayları ile birlikte daha tesirli ve hızlı sonuç elde edebilmek isteniyor ise o zaman dereotu yağı (dereotu tohum yağı) aroma tedavisinde veya natürel ilaçlarda kullanılır. Dereotunun tohumlarının özelikleri aynı anason, rezene, ve kimyon tohumlarının özeliklerine bezer, onlardan farklı bir özelliği cinsel gücü azaltıcı olması ve hıçkırık ve de yutkunma zorluklarında kullanılmasıdır.

Çayı: Dereotu tohumlarından bir tatlı kaşığı (şayet ezilir veya öğütülür ise daha iyidir) demliğe konur ve üzerine 250-300ml kaynar su dol-durulduktan sonra 5-10 dakika demlenmeye bırakılır ve sonra süzülerek içilir.

Salata: Dereotu salatalara katılırsa güzel bir aroma verir ve yemeklere, özelikle de çorbalara, etli yemeklere çok az miktarda dereotu tohumundan 0,5gr katılır.

Aromaterapide: Su buharı destilasyonu ile dereotu tohumlarından dereotu esansı (dereotu eter yağı, dereotu uçucu yağı) elde edilir. Dereotu ekstresi, iktidarsızlık, aşırı cinsel arzuları önleme, baş dönmesi ve hava değişimi nedeniyle ortaya çıkan rahatsızlıklara karşı kullanılır. Dereotu esansından 3-4 damla bir bardak çaya veya bir parça ekmeğe veya bir kesme şekere damlatılarak alınır ve yahut da bir kağıt mendile damlatılarak koklanır.

Yan tesirleri: Dereotunun önemli bir yan tesiri yoktur. Erkeklerin uzun süre ve yüksek dozajda kullanmaları halinde cinsel güçleri düşer.