Anadolu'nun Seda Sayan'ı

Röportaj: Suna Akyıldız
suna.akyildiz@posta.com.tr

Kastamonu TV’de, Edirne’den Kars’a kadar 40 yerel kanala canlı yayın yapan Nur Viral ‘Hayat Ağacı’ programıyla Anadolu kadınının kalbinde taht kurmuş. İnsanımızın yüreği zengin, eli boldur: Nur Hanım 5 yıldır peynire, tereyağına, bala para vermemiş. Nur Viral “Büyük şehir beni bilmez ama Anadolu’nun sesiyim” diyor.

Biraz kendinden bahseder misin?

İlköğretim, lise ve yüksek öğrenimimi İstanbul’da tamamladıktan sonra Üsküdar Musiki ve Kadıköy Anadolu Musiki cemiyetlerinde ders aldım. Cemiyetlerin konserlerinde de sunuculuk yaptım. Diksiyon ve spikerlik eğitimimi tamamlayıp radyo program ve sunucusu oldum. Uzun yıllar ‘5. Mevsim’ adıyla Türk Sanat Müziği programı sundum. Ardından, radyoda haber spikerliği yaptım. Ayrıca ‘Bizim Doktorlar’ adı altında sağlık programı sundum. Halen 40 yerel kanalda ‘Hayat Ağacı’ isimli kadın magazin programını sunuyorum.

Kaç yıldır televizyoncusun?

1993 yılında yerel bir kanalda müzik programı sunarak başladım ama profesyonel olarak 5 yıldır ekrandayım. Bir günde iki ayrı canlı yayın yaptığım oldu.

Kaç yıldır ekran önündesin?

5 yıldır 40 kanalda aynı anda Anadolu’ya yayın yapıyorum.

“Taze et yiyeyim diye stüdyoya koyun geldi”

Anadolu’da seni tanımayan yok... Hatta sana “Anadolu’nun Seda Sayan’ı” diyorlar.

Evet, büyük şehirlerde fazla tanınmıyorum ama en ücra köydeki Anadolu insanı bile beni çok iyi tanır. Ne de olsa her sabah onların ekranındayım. Ben Anadolu’nun sesiyim. Bazen seyircilerimiz Seda Sayan’a ulaşamadıklarını söyleyip programa telefon açarak yardım isterler. Kiminin evinde yemeğini koyacak buzdolabı yok, kiminin çocuğunu yatıracak yatağı... Kimi bebeğine mama alamıyor... Hatta çok ilginç; bir defasında “Köyde düğünümüz var, kızımı evlendireceğim, üzerindeki kıyafeti bana yollar mısın?” diyen bile çıktı. Hepsine elimizden geldiği kadar yardımcı olmaya çalıştık. Kastamonu’dan, elinde bir tomar kağıtla stüdyoya gelen bir Raşit Dedemiz vardı. Raşit Dede 70’in üzerinde, okuma yazması yok ama gençliğinden beri şiir yazmış. Daha doğrusu o söylemiş, okuma yazma bilenler kaleme almış. Raşit Dedemiz’in tek hayali şiir kitabı çıkarmakmış. Bana inanmış, Kastamonu’dan otobüse atlayıp bir sabah İstanbul’daki stüdyomuza gelmişti. Canlı yayına aldım onu, önce şiir okudu, ardından bir türkü söyledi. Ona bir şiir kitabı çıkardık, adını da ‘Hayat Ağacı’ doyduk. Köylünün dalga geçtiği Raşit Amca birdenbire köyün fenomeni oldu. Anadolu izleyicisinin de bende emeği çoktur. “İstanbul’da her gıda bozuk” diye tarladan topladıkları meyve ve sebzeleri, elleriyle yaptıkları reçel ve kışlık erzağı bana yollarlar. Bir keresinde kocaman bir koli geldi. İçini bir açtık ki yeni kesilmiş bir koyun!.. Buz içinde özenle paketlenmiş, taze et yemem için bana gönderilmiş. İlk zamanlar çok şaşırmıştım, sonra alıştım. Anadolu insanı böyle: Bir defa benimsesin, bir daha asla vazgeçmez. Keşke elim her yere yetişebilse. O yaptıkları oyaları, patikleri, dantelleri görseniz... Anadolu kadını sürekli üretiyor. Ürettiğini de ailelerine katkı sağlamak için satmaya çalışıyor. Bir gün inşallah Anadolu’da sadece kadınların çalıştığı el işi atölyeleri kuracağım.

Seda Sayan’a benzetilmek hoşuna gidiyor mu?

Görüntü açısından benzemiyoruz. Sanırım izleyici programdaki samimiyetimizi benzetiyor. Seda Sayan’ı beğeniyorum ama tarzımız farklı.

“BENCE DiLBER AY SiBEL CAN’DAN ÖNEMLi”

Yerel kanal olduğu için programa star isim çıkartmak zor oluyor mu?..

İnanın, programa Sibel Can gelmiş, Hülya Avşar gelmiş, benim için önemli değil. Gelseler kötü mü olur? Her zaman kapımız açık. Ama halk, popüler kültürün parçası olmadığı halde albümleri çok daha fazla satan sanatçıları görmek istiyor. Çünkü çağırılmadıkları için bu sanatçıları sabah kadın kuşaklarında göremezsiniz. Mesela Dilber Ay. Halkın kahramanıdır ama ‘Beynelmilel’de oynadıktan sonra popüler kültürün parçası oldu. Daha böyle ne sanatçılarımız var... Benim kahramanlarım, halk sanatçıları.

Büyük bir kanalda program yapmak ister miydin?

Kim istemez ki? Ama ne yalan söyleyeyim, yapsam da yine yerel bir kanalda, en azından haftanın bir günü bir şov programını sunmak isterdim. Yerel kanallardan aldığım tat, yağmurdan sonra toprağın kokusu gibi. Onların sevgisi, sevgilerini gösterme şekli farklıdır. Sevdiler mi de sahiplenirler.

“Canlı yayında ağadan evlilik teklifi”

Toprak ağalarından evlenme teklifi alıyormuşsun. Doğru mu?

Evet, iki defa aldım. Hatta bir ağa ekranda teklif etmişti. “5 bin dönüm arazim, 300 küçükbaş hayvanım, 50 tane büyükbaş hayvanım var. Bırak bu işi, gel evinin kadını ol” diye. “SSK bile var” dedi. Kendimi evlilik programında gibi hissettim.

Seyirci kitlesinden biraz bahseder misin?

Program aslında hanımlara yönelik ama beyler de gtakip ediyor. Bir doktor ya da astroloji uzmanı katıldığında, en çok erkekler telefon ediyor. Anadolu insanı gerçekten sıcak ve samimi. Telefona bağlandıklarında da sanki evlerine konuk olmuşum gibi “Çoluk çocuk nasıl, anneniz iyi mi?” diyerek ilgileniyorlar. Yerel kanalda program yapmanın en keyifli yanı da bu galiba.

Stüdyoda komik şeyler yaşanıyor mu?

Yayın bitiminde konuklarım veda ederken bir yerel sanatçımız ‘reji’ yerine “Jeri’ye teşekkür ederim” deyince canlı yayında kahkahalarımı tutamadım.

Bir çok çifti barıştırmışsın...

Ben kadının tarafındayım, kim ne derse desin. Kimse de kusura bakmasın. Konu kadın olunca erkeklere karşı eli maşalıyımdır. Bir kez, bir kadın aradı. “Eşim sürekli dayak atıyor bana. Beni bu adamın elinden sen kurtarırsın, yetiş” dedi. Avukat arkadaşımı aradım, atladık, Gaziantep’e gittik. Evi buldum, kocası kahvedeymiş. Gittik kahveye. Adam karşısında beni görünce şoka girdi. Oturup konuştuk. Bir daha eşine şiddet uygularsa kadını alıp kendisine dava açacağımızı söyledim. Arkadaşım da kanundaki maddeleri anlattı. O zamandan beri araları iyi. Bazen arayıp durumu öğreniyorum.

( 24.12.2011 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır. )