İyi bayramlar

Kendi çocukluğumda, genelde bir araya gelemeyen ailem, bayramlarda hep birlikte olurduk. Önce evimizde bayrama has şahane bir bayram kahvaltısı yapar, sonra birbirimizle bayramlaşır, ardından evin üç çocuğu babamdan harçlık alabilmek için sıraya girerdik. Büyüklere yaptığımız bayram ziyaretlerinde aklımızda kim ne kadar harçlık toplayabilecek sorusu, herkesin elini öpmek için kendimizle yarışırdık. Harçlık vermeyenleri kınar, bir daha da o gün yüzüne bakmazdık.



Dedim ya, genelde birbirine bağlı olmayan ve pek de bir ereye gelemeyen kendi ailem, bayram günlerinde bir araya geldiğimiz zamanlarda, belki de ben ve kardeşlerim, çocukluğumuzu yaşardık. Şimdi ben kendi ailemi kurdum. İki tane dünya güzeli kızım var. Henüz 2 yaşındalar fakat doğduklarından beri, bayramlar, doğum günleri, anneler günü, babalar günü gibi, ne kadar özel ve önemli gün varsa, hep birlikte kutluyoruz. Eşimin kocaman ailesinin bereketli sofrasında, babaanne, dede, onların çocukları, gelinleri, damatları ve torunları, kocaman bir aile ortamında olmak ve bunu kendi çocuklarıma da yaşatmak beni ne kadar mutlu ediyor bir bilseniz.



Bu yazıyı bayramın birinci günü, çocuklarımın uyuduğu saatte yazıyorum. Öğleden sonra, babaanne ve dedeye doğru yola çıkıp, ailenin diğer fertleriyle bayramlaşmaya gittik bugün. Benim annem ve erkek kardeşim İzmir’de yaşadığı için, telefonda kutladık bayramlarını. Kız kardeşim -ki kendisi İstanbul’da yaşıyor, yeğenlerine elini öptürmenin duygusallığıyla pek bir ağlamaklı oldu. Tek tek el öptü bugün benim minik prenseslerim. Harçlığın ne olduğunu tam olarak bilmeseler de, epey de harçlık topladılar. Onları bu neşeli kalabalığın içinde izlemek bile, anne olduktan sonra artan duygusallığımdan beslenip, gözlerimi yaşartıyor sevgili okur.



Her çocuk, bayramı doyasıya yaşamayı hak eder. Sabah, hiç tanımasalar da, Barış Manço’nun “Bugün Bayram” şarkısıyla güne başladı benim kuzularım. Bayramlarda erken kalkıp, en güzel giysilerimizi giymemiz gerektiğini biliyorlar artık. Ellerimize kır çiçeklerimizi alıp, (bana vermeseler de) büyüklerimize giderken götüreceğimizi de anladılar şarkıdan. Bayramın o neşeli ruhu bizim evi sardı. Dilerim tüm çocukların yüzleri, hiç değilse bayramlarda gülsün. Hepimize mutlu bayramlar…