‘Gerçek hakem vicdandır’

Amerikan Temsilciler Meclisi, tam 105 yıl sonra 1915 olayları ile ilgili “soykırım” kararı aldı. Aklı sıra Ortadoğu’da Amerika’nın oyunun bozan Türkiye’yi cezaladıracaklarını sanıyorlar. Karar yaşanan karşılıklı acılarla ilgili değil tamamen siyasi.

Hayatı boyunca yaşanan acıyla yüzleşmek gerektiğini söyleyen ve ABD ve Avrupa devletlerinin bu konuyu kendi çıkarları için malzeme yapmasına itiraz eden ve 19 Ocak 2007 günü katledilen gazeteci Hrant Dink, ölümünden önce 2005 yılında Birgün gazetesinde şu satırları yazmıştı;

“Türkiyeliyim... Ermeniyim... iliklerime kadar da Anadoluluyum. Bir gün dahi olsa, ülkemi terkedip, geleceğimi "Batı" denilen o "Hazır özgürlükler cehennemi"nde kurmayı, başkalarının bedeller ödeyerek yarattıkları demokrasilere, sülük misali, yamanmayı düşünmedim. Ülkem Sivas için ağlarken ağladım. Ülkem çeteleriyle boğuşurken, boğuştum…. Birilerinin “Bizim Ermenilerimiz” pohpohlamalarından da, “İçimizdeki hainler” kışkırtmasından da bıktım. Normal ya da sıradan yurttaş olduğumu unutturan dışlanmışlıktan da, boğarcasına kucaklanılmaktan da usandım...

‘BEN YIKIM DİYORUM’

Ne 24 Nisanlar'da yürüyebildim, ne de atalarımın anısına anıtlar dikebildim. Ama ne onları o günlerde bıraktım, ne de bugünlerde taşlaştırdım. "Onları yaşamımda yaşamayı" sırtladım... Gücümün yettiğince de geleceğime taşıdım. Bu taşımama sekte vurmaya "Ne?" ya da "Kim?" yeltendiyse onlarla amansızca boğuştum. Ne sanıyorsunuz! Tabi ki atalarımın başına gelenleri biliyorum. Buna kiminiz "Katliam", kiminiz "Soykırım", kiminiz "Tehcir", kiminiz de "Trajedi" diyorsunuz. Atalarım Anadolu diliyle "Kıyım" derdi...

Ben ise "Yıkım" diyorum. Ve biliyorum ki eğer bu yıkımlar olmasaydı, bugün benim ülkem çok daha yaşanılır, çok da imrenilir olurdu. Yıkıma sebep olanlara da, maşa olanlara da lanetim bundandır. Lakin lanetim geçmişedir. Elbette tarihte olan biten herşeyi öğrenmek istiyorum ama o nefret, ne menem bir rezillikse o... Onu tarihteki karanlık inine bırakıyor," "Olduğu yerde kalsın, onu tanımak istemiyorum" diyorum.

Benim geçmiş tarihimin ya da bugünkü sorunlarımın, Avrupalar'da, Amerikalar'da, kimi zaman sermaye, çoğu zaman da meze yapılması zoruma gidiyor. Bu öpmelerin ardında bir taciz, bir tecavüz seziyorum. Geleceğimi geçmişimin içinde boğmaya çabalayan emperyalizmin, alçak hakemliğini, kabul etmiyorum artık.

O hakemler geçmiş çağlarda arenalarda köle gladyatörleri birbiriyle vuruşturan, onların vuruşmasını büyük bir iştahla seyreden, sonunda da kazanana, yaralanın işini bitirmesi için başparmaklarıyla işaret veren diktatörlerin ta kendileridir. Bunun için de, bu çağda, ne bir parlamentonun hakemliğe soyunmasını kabul ediyorum, ne de bir devletin. Gerçek hakem halklar ve onların vicdanlarıdır. Benim vicdanımda ise hiçbir devlet erkinin vicdanı, hiçbir halkın vicdanıyla boy ölçüşemez..” Amerika, Avrupa istediği kadar acıları kullanan kirli siyasetini yapsın, gerçek hakem halklar ve vicdandır.