Çocuğunuz artık yetişkinliğe adım atmaya başlıyor. Odasında yalnız başına vakit geçirmeye başladı, alışveriş yapmaya arkadaşıyla gitmek istiyor, arkadaşlarının fikirlerini sizinkinden daha önemli buluyor, sizi eleştiriyor ve kurallara itiraz ediyor. Çünkü çocuğunuz bir ergen ve siz de bir ergenin ebeveynisiniz. Bazen anne babalardan “Bizim dönemimizde ergenlik mi vardı? Sesimizi çıkaramazdık korkudan. Psikolojimiz de gayet sağlam” gibi sözler duyabiliyoruz. Sevgili anne baba, ergenlik senin döneminde de vardı senden önceki dönemde de. Bu, insan gelişimim bir evresi. Belki de buna verilecek en güzel yanıt çocuğunuzun size söylediği gibi “ Senin devrinle şimdi aynı değil” olacaktır. Neden mi?

Çünkü günümüzde teknolojiye maruz kalma, sınav başarısının önemi, ailenin çocuklarından beklentileri gibi birçok faktör çocukların bu dönemde yaşadıkları duyguları fazlasıyla etkiliyor. Zaten biyolojik ve duygusal değişikliklerin olacağı bu dönem üstüne bir de yeni uyarıcılar eklenince gençler için baş edilmesi zor bir dönem haline gelebiliyor.

Unutmayın, bu geçici bir süreç. Sizin bu süreçte ona ne kadar destek olduğunuz çok önemli. Bebeğiniz ilk adımlarını atmaya başladığında yere düştü diye ona kızmadınız öyle değil mi? O halde şimdi size öfkeleniyor, her konuda kendi söylediklerini haklı buluyor diye de ona kızmayın. Çünkü bu gelişimin sağlıklı bir evresi ve her evrede olduğu gibi çocuğunuzun sizin desteğinize ve onu yönlendirmenize mutlaka ihtiyacı olacaktır.

İLETİŞİMİ GÜÇLÜ TUTUN

Her ne kadar çocuğunuz sizinle konuşmak istemese de sorularınıza sadece “evet/hayır”lar şeklinde cevap verse de o istediği zaman sizin orada bir yerde kendisini dinleyecek olduğunuzu bilmek çocuğunuza güven verir. Ergenlik döneminde gencin en önemli ihtiyaçlarından biri anlaşılır olduğunu hissetmek olacaktır. Bu nedenle onu anlamak istediğinizi gösteren davranışlar sergileyin. Yargılayıcı, suçlayıcı, ona ders veren ifadeler kullanmaktan kaçının.