Bir cesetle 65 saat

6 Şubat depreminde Aşit Ailesi’nin Antakya'da giriş katında oturduğu üç katlı bina da yıkıldı. Anne Gürsel Aşit, sarsıntı başladığında çocukları Tuna (8) ve Defne Yasemin'i (11) hızla dışarı itti ama kendisi kaçmayı başaramadı. Üst katın balkonu üzerine çöktü. Kaçmayı başaramayan iki kişi daha vardı. Baba Vecih Aşit ile diğer kızları İnci. Anne, enkazdan kendi imkânları ile üç saat içinde kurtuldu, bacakları ve sağ kolu kırıktı. Ama eşi ve kızı halen enkaz altındaydı.

İKİ BACAĞI DA KESİLD

İnci, depremin üçüncü gününde yaralı olarak enkazdan çıkarıldı. Babası Vecih Aşit’in de aynı gün cansız bedenine ulaşıldı. Sahra hastanesinde yapılan ilk müdahalenin ardından Adana’daki Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesi’ne sevk edilen İnci'nin iki bacağı da diz altından kesildi. İnci şimdi Ankara Şehir Hastanesi'nde tedavi görüyor. Yaşadıkları ise unutulacak gibi değil. İnci, dehşet dolu anları, enkaz altında geçirdiği dakikaları POSTA'ya anlattı.

O KOKU HÂLÂ BURNUMDA

"Üst katımızda çapraz dairede oturan komşumuz Hamide Gürbüz, bir anda üzerime düştü. Kıpırdayacak yerim yok, karanlıktayız. Hamide Teyze ile konuşmaya çalıştım ama ses vermiyor, önce üzerime epey kustu. Daha sonra buz kesti, öldüğünü anladım. İlk zamanlar çığlıklar attım ama sonra gücümü kaybettim. Üzerimden Hamide Teyze’yi bir türlü atamadım. Ben hâlâ o kusmuk kokusunu alıyorum. Şimdi yaşıyorum ama iki bacağım eksik. Bu beni ilk zamanlar çok etkiledi ama artık kabullendim."

KIZIMIN BACAKLARI KESİLDİKTEN SONRA OTOSTOPLA DÖNDÜK

Anne Gürsel Aşit'in sözleri de çok çarpıcı: "Hastaneden bizi beş gün içinde taburcu ettiler ve Hatay’a otostop çekerek geri döndük. Kızımın bacağı çadırda enfeksiyon kaptı. Korkunç şeyler yaşadık. Kızım banyo yapmaya korkuyor. Saçlarının halen koktuğunu söylüyor. Bize Ankara’da bir yıl kirası ödenen bir ev verildi fakat evin asansörü yok. İkinci kata kızımı nasıl indirip çıkaracağımı bilmiyorum. Benim bacağım kırık, kolum tutmuyor. Üç çocukla kala kaldım. Çok çaresizim."