'Şöhret gömlekten ateş'

* Şöhret çok büyük bir ateşten gömlek. Ben aklımı nasıl yitirmeden, sağ salim buralara kadar gelebildim, düşündükçe şaşırıyorum.
* Ortalama bir Türk ailesinin çocuğuyum. Babam benim şöhretimle çok eziyet çekti, o elalem ne dercilerle çok uğraştık. Gayet namuslu işimi gücümü yapıyorum diyemedim. Üzerime atılan her şeyin tortusu kalırdı.
* İlk evimi 17 yaşımda aldım. Arkadaşlarımın kıyafetlerini üzerimde yıpranana kadar giyip para biriktirdim. Bankadan kredi çektim, küçücük 30 metrekarelik bir ev aldım.
* Özgü Namal’la benzer zamanlarda sektöre girdik. Aynı reklam seçmelerine giderdik. Özgü ‘Seni gördüğüm zaman moralim bozuluyor çünkü sen seçiliyorsun’ diyordu.
* Çocuklarımı şımartmıyorum. Benim gibi zorlanarak bir şeyleri elde etsinler. Sare bir kıyafetini satmadan diğerini almıyor, ikinci el kıyafetle büyüdüler.

‘SETTE ÇAY TAŞIDIM’

* Vizontele Tuuba’nın içinde olmak muazzam bir şey. Bir şeyler yapıyordum ama yılmıştım, azıcık para kazanıyordum. Kocaman İstanbul’da otobüslerdeydim, üç vasıta değiştiriyordum. Tam vazgeçiyordum ki Yılmaz Erdoğan ‘Sen dur ben film yapıyorum’ dedi. Sette Demet ablalara çay götürüyordum.