Giriş
Sevgili okurlarımız, son aylarda sizlerden çok sayıda mektup, faks ve e-mail aldık. Bu yüzden bugünkü köşemizi sizlere ayırdık ve “Söz sizin” diyoruz. İşte sizlerden gelen mesajlardan bazıları...
İyileşip çalışmak istiyorum
32 yaşında evli, 2 çocuk babasıyım. İdrar yollarımda sorun var. Kartal, Haydarpaşa, Cerrahpaşa... Tüm hastanelere başvurdum ama teşhis bile koyamadılar. Prostat sorunu olanlar gibi bazen 1.5, en geç 2 saatte bir tuvalete gitmek zorunda kalıyorum. Hastalık yüzünden çalışamıyorum. 4 aydır işsizim ve sigortadan da yararlanamıyorum. İlk önce sağlık istiyorum, sonra da bir iş. Bahçıvanlık olabilir. İyileşince ne iş olsa yaparım. Kiracıyım ve 3 aydır kira veremiyorum. V.K./İstanbul Tel: 0531 689 79 11
Engelli maaşımı bağlasınlar
18 yaşıma kadar Malatya Yetiştirme Yurdu’nda büyüdüm. Yurttan çıkınca işsiz, evsiz, kimsesiz 45 yaşına geldim. Kendimi bildim bileli epilepsim var. Sürekli nöbet geçiriyorum. Son 2 yıldır ilaçlar sayesinde biraz iyiyim. 23.06.2009’da yüzde 40 engelli raporumla engelli maaşı için defterdarlığa müracaat ettim. 28.10.2009’da dosyam Sosyal Güvenlik Kurumu Primsiz Ödemeler Genel Müdürlüğü’ne, oradan da defterdarlığa gönderildi. Ankara’dan karar çıkması 1 yılı bulurmuş. Sabun, çay, şeker, iç çamaşırı gibi temel ihtiyaçlarımı gideremiyorum. Engelli maaşım bağlanana kadar Sosyal Yardımlaşma Fonu’ndan yardım talep ettim, olumsuz yanıt aldım. Cezaevinde yemek ihtiyacımız karşılandığı için yardım etmiyorlar. Bakan Selma Aliye Kavaf’a, Cumhurbaşkanı’na, Özürlüler İdaresi’ne yazdım, özel kalemden “Valilik yardım etmiyor” diye yazı geliyor. Tek isteğim bir an önce engelli maaşımın bağlanması. Ali Durak Kapalı Ceza Evi C 1-2 Oda Burdur
Sayın Emine Erdoğan’a
22 Temmuz 2009’da köşenize yazmıştım. Engelli, işsiz, 4 çocuk babasıyım. Engelliler için açılan sınava giriyorum, bir türlü kazanamıyorum. Tanıdığı olanlar kazanıyor. 6 kişilik aileyiz, 550 TL ile geçinmeye çalışıyoruz. Köşenizde yazım çıkınca “İş vereceğiz” diye arayıp dalga geçtiler. Ben ayrıca Sayın Emine Erdoğan’dan ilgi bekliyorum. Aşağıdaki şiiri engellilere ithaf ediyorum.
Engel olma
Engelliye engel olma
Engelliyi yolda koyma
Her insanda olur böyle
Gaza basıp tozda boğma
Her evde var bir engelli
Ciğerimiz ondan belli
Akraba evliliği yapar dedi
Engelliye engel olma
Engellide koca yürek
Ekmeği var orta direk
Vatan hasretiyle yanar yürek
Engelliye engel olma
Servet Bardak/ Siirt Tel: 0538 309 94 30
Yardım elinizi uzatın
Her pazartesi yazılarınızı okuyunca kendimi engelsiz hissediyorum. Engellilerin sorunlarına verdiğiniz önemden dolayı sizi tebrik ederim. 42 yaşında, yüzde 83 engelliyim. Kas hastasıyım, yatağa bağlıyım, annem ve babamla yaşıyorum. 3 yaşımdan beri kas hastasıyım. Çok fakiriz. Oturduğumuz evin tavanı bir akşam aniden çöktü, komşuların yardımıyla kurtulduk ama ev oturulamaz halde. Yakınlarımızın yanında kalıyoruz. Ne zaman kadar kalırız bilemiyorum. 50 metrekare küçük bir ev yaptırmayı düşünüyoruz. Bu evi yapabilmemiz için hayırsever insanlardan yardım bekliyorum. Ramazan Çoban/Muğla Tel: 0539 555 09 68
Değerlerimizi korumak
Hayat o kadar zor ve çekilmez değil. Bunu çekilmez hale getiren insanın kendisi. Kendine dahi tahammül etmeyen insanlar var bu alemde. Cinnet geçireni mi dersin, kendi ailesine zarar vereni mi... Sevmeyi öğrenmeliyiz ilk önce, o zaman ne engelli kalır, ne kusuru görünen. Kimse beni engelimle görmesin diye bir derdim yok. Artık ben ve biz her şeyin farkına varalım, biz bu vatanın insanlarıyız. Cehaletten büyük engel olur mu? Dünyada bu kadar sorun varken artık engelli olmak bile sorun değil . Bu şartlar altında değerlerimizi korumak en büyük mücadelemiz olmalı. Kalbimizden sevgi ve haklı mücadele hiç eksik olmasın. Safiye Akdemir safiyeakdemir@hotmail.com
2