Giriş
Güldünya Tören: Akrabasının tecavüzüne uğradıktan aile kararıyla kardeşi tarafından yaralandı. Hastaneye kaldırıldı. Hastanede öteki kardeşi başına iki el ateş ederek öldürdü. Cenazesi ailesi tarafından istenmedi.
✘Medine Memi: Babası ve dedesi tarafından diri diri toprağa gömülerek öldürüldüğünde 16 yaşındaydı.
✘Özgecan Arslan: 20 yaşındaydı. Bindiği minibüsün şoförünün tecavüzüne direnince önce kafasına levyeyle vurularak sonra da defalarca bıçaklanarak katledildi. Yetmedi, katiller yakalanmamak için Özgecan’ın parmak izleri ortaya çıkmasın diye önce ellerini parçaladılar sonra da benzin döküp yaktılar.
✘Şengül Vatansever: Ayrılmak istediği erkek arkadaşı tarafından hareket halindeki arabada benzin döküp yakılarak öldürüldü.
✘Cemile Ertürkoğlu: Boşanmak istediği eşi tarafından cesedi parçalara ayrılarak katledildi.
✘Songül Elçil: Isınmak ve yemek yemek için girdiği restoranın garsonu tarafından 6 parçaya bölündü sonra da çöpe atıldı.
✘Şefika Etik: Kocasının şiddetinden sığınma evine kaçtı. Kocası sığınma evinden çıkardı, eve getirdi sırtına bıçak sapladıktan sonra evi ateşe verdi. Hayatını kaybeden Etik’in ambulanstan çıkarken sırtında bıçakla çekilen o fotoğraf akıllara kazındı.
Bu kadınlar bu ülkede katledilen ne ilk ne de son kadınlardı...
Sadece geçtiğimiz yıl 440 kadın öldürüldü. Mikrofon başına geçen, “Kadınlarımıza çok değer veriyoruz, onları çok önemsiyoruz” diyor... Hele bir sorun bakalım: Koskoca bakanlar kurulunda niye sadece 2 kadın bakanımız var? Kaç tane kadın valimiz var? Kaç kadın emniyet müdürümüz var? Kaç kadın müsteşarımız var? Yerel seçimler yaklaşıyor değil mi, hangi ilde kaç büyükşehirde kadın adayımız var? 8 Mart’ta duyar kasan, reklam kampanyalarıyla topluma mesajlar yağdıran o markalara sorun mesela: Yönetim kurulunuzda kaç kadın var diye? 8 Mart ülkemizde 9 Mart’tan sonra konuyla -tivit atmaktan başka- hiçbir alakası kalmayacak- birtakım ünlülerin ve şirketlerin PR malzemesi haline gelmiştir. Kadına değer veren memleketler için 8 Mart kutlanacak bir gündür. Lakin bizim gibi kadına şiddetten değil artık vahşetten bahsedilen bir ülkede kutlanacak değil ancak utançtan yerine dibine girilecek bir gün olabilir.
MICHAEL JACKSON BİR SAPIK MIYDI?
Başta Amerika olmak üzere tüm dünya Michael Jakson’la ilgili çocuk tacizi iddialarının yer aldığı “Leaving Neverland” belgeselini konuşuyor. MJ’yi 1990’lardaki çocuk tacizi davasından kurtaran ifadeleri veren o iki çocuk (bugün artık iki yetişkin) ve aileler belgeselde MJ tarafından Neverland’de nasıl tecavüze uğradıklarını açıkça anlatıyorlar.
Seyrederken mideniz bulanıyor. MJ’nin ailesi belgeselin yapımcıları ve iddiaların sahiplerine dava açıyor. Çocukluğumuzun efsanesi Michael’in bir sapık olduğunu düşünmek hepimiz için büyük bir travma! Şayet bu iddialar doğruysa geçmişimizin bir bölümüne yok muamelesi yapacağız.
KENDİSİNDEN ‘BİZ’ DİYE BAHSEDEN İNSAN İTİCİLİĞİ
40 küsur yaşlarında genç bir belediye başkan adayının röportajına denk geldim. Sürekli kendisinden bahsederken “Biz” diyordu: Bir ekipten, bir gruptan, ortaklaşa yapılan bir eylemden mi bahsediyor diyerek kulak kesildim. Yok, değil. Bayağı kendisinden bahsediyor.
Niye aday olduğunu anlatıyor mesela “Şu yüzden adayız, bu yüzden değiliz” diyor. “Şöyle yaptık, böyle yapacağız, şundan dolayı varız, bundan dolayı yokuz...” Seçim yaklaşırken tüm adaylara benden bir tavsiye: Kendisinden “biz” diye bahseden insan iticiliği diye bir şey var! Yapmayın.
