Dirisine, ölüsüne, heykeline

Vurulduğunda 14, öldüğünde 15 yaşındaydı...
* * *
45 kilo girdiği hastane kapısından tabutun içinde çıkarılırkenn 16 kiloya düşmüştü bedeni...
* * *
Berkin’in minik bedeni 269 gün boyunca ölümle cebelleşirken bırak arayıp sormayı, bırak “Geçmiş olsun” demeyi “Allah şifa versin” bile demediler.
* * *
Yetmedi...
Annesini meydanlarda yuhalattılar.
O anne bu ay Kafa Dergisi’ne konuşmuş...
Okurken yüreğiniz dağlanıyor:
“Çocuğum can çekişirken bir tek gün gelip bakmadılar. Sormadılar.
16 kilo gömdüm yavrumu.
O içeride eridi ben dışarıda...”

[[HAFTAYA]]

* * *
Berkin’in dün ölüm yıldönümüydü.
Gezi’de anması vardı, su sıktılar.
Gazi’de anması vardı, gaz sıktılar.
* * *
Sonra duyduk ki İzmir’deki Berkin Elvan heykeli ‘kimliği belirsiz kişilerce’ tahrip edilmiş.
* * *
Dirisine, ölüsüne, anasına, sevenine ve en son heykeline...
Berkin Elvan’a yapılan zulüm bu ülkenin utanç tarihinin en yüz kızartıcı sayfalarından biri olarak geçmiştir arkadaş.
Hiç merak etmeyin...
Günü gelince okunur-okutulur elbet!
O gün gelene dek;

“Ürkek bir serçe gibi eğme başını.
Kaldır başını ve dimdik dur. Bu senin
değil, ülkemin ayıbı, hırpalanmış
yerlerinden öperim çocuk...”*

Hiç merak etme bir gün
adalet senin için de işleyecek...

*Nazım Hikmet Ran