Evlenince neler oldu?

Evlendiniz de iyi mi ettiniz? Evlenmeseydiniz başınız göğe mi erecekti? E peki doğru adamla/kadınla mı evlendiniz? Peki doktorunuz bütün bunlarla nasıl başa çıksın?

EVLİLİK BANA GÖRE DEĞİL 9 YILDIR ROL YAPIYORUM

SORU: Hocam, 9 yıllık evliyim ama hala evliliğin bana göre bir şey olmadığını düşünüyorum. Hayatını bir insana adamak, sürekli onun işini yapmak, zamanı gelince çocuklar doğurmak; bunların bana düşen görevler olmasını hâlâ sevmiyorum. İki kız evladım var. Dünyada her şeyden çok seviyorum onları. Ama resmiyete dökülmüş ve herkesin beklentilerini karşılamak zorunda olduğum bu kurumu sevmiyor, onun içinde 9 senedir rol yapıyorum. Çünkü ailem, çevrem aksine uygun değildi ve hâlâ da değil. Bu konuda kendimi zaman zaman suçlu da hissetsem hayır ait olduğum yerin burası olmadığını düşünüyorum. Ne yapmam gerekir? Böyle devam mı etmeli onu da bilmiyorum.

CEVAP: Evliliklerde bu tür düşüncelerle çok sık karşılaşıyorum ve asla yadırgamıyor, yargılamıyorum. Zira herkes evlenmek, herkes çocuk doğurmak zorunda değil. Toplumun, hayat başarımızı bu tür sıralamalarla değerlendirdiğini biliyorum ama buna pabuç bırakmamak gerekiyor. Aslolan bizim nasıl mutlu olacağımız. Fakat bir başka şeyi daha eklemek istiyorum; evlilik, kadınların, erkek ve çocuklara tek başlarına bakmak zorunda oldukları, ev işlerinin sorumluluğunun tamamen kadınlar tarafından üstlenilmesi gereken, erkeğin cinsel arzularına kadının her an yanıt vermek mecburiyetinde olduğu bir kurum değil. Bunu böyle yaşamak ve mutlak doğrunun böyle olduğunu empoze etmek de toplumumuzun bir yanlışı. Belki de eşiniz paylaşımcı, adil, daha ilgili ya da her neyin eksikliğini daha çok duyuyorsanız o konuda daha zengin olsaydı evlilikle ilgili de böyle düşünmeyecektiniz. Bu anlamda evlilik içinde de haklarımızı almamız önemli. Görev paylaşımı yapmak, kişisel alan hakkını korumak, özel zaman yaratmak gibi konularda geç kalmış sayılmazsınız. Bunu bir düşünün. Ayrıca evlilik içinde mutsuz olmak, bir boşanma sebebidir. Boşanın demiyorum ancak rol yaparak yaşama zorunluluğunuz yok. Onarmaya çalışın, olmuyorsa çift terapisi ya da bireysel terapi alın. Ya da kendi yolunuzu çizin. Çocuklar için evli kalmak ya da boşanmamak için mutsuzluğa alışmak doğru davranışlar sayılmaz. Lütfen yardım alın ve hayata bir kez geldiğinizi unutmayın. Evli ya da bekar; mutlu bir kadın olmaya odaklanın, bunun çabasından vazgeçmeyin. Ayrıca erkekler de görsün, bekarlığın sultanlık olduğunu düşünen sadece onlar değil. Şaka bir yana inanıyorum ki kendiniz için en doğru yolu çizeceksiniz.

EŞİM DIŞARIDA ÇOK İLGİLİ AMA EVDE YÜZÜMÜZE BAKMAZ

SORU: Hocam, eşim dünyanın en şovmen adamı. Sosyal medyasına bakın, dersiniz ki akşamları eşinin ayaklarını yıkıyordur. Sosyal ortamlarda da gülüm balım der, saçımı başımı öper, iltifatlara boğar. Nerede bulunsak oradaki çiftlerin o gece kavga sebebiyizdir, o derece. Çocuklarımızla dışarı çıkarız, herkese duyura duyura ilgilenir, istedikleri şeyleri alır, para harcar, gösterişini yapar, fotoğraflarını şiirlerle paylaşır. Bir oğlum, bir kızım var. Büyük büyük doğum günü partileri, şatafat... Dünyanın en iyi eşi ve babası olma unvanını kimseye kaptırmayacak her şey var. Ama evde yüzümüze bakmaz. Ya oyun oynar ya tv izler, çoğunlukla telefon elindedir. Sürekli eleştirir. Daha bir yemek sonrası ‘eline sağlık’ dediğini bilmem. Evde misafir yoksa tabii. Annem, ablam, “Aman boşver, sokakta tadını çıkar” diyorlar ama o öyle olmuyor. İnsan bu role, haksızlığa, herkesin her durumda hak etmeyen birine hayran olmasına katlanamıyor. Bu beni yaş aldıkça daha da zorluyor. Ne yapmam gerek?

CEVAP: Gerçekten zor bir durum çünkü katlanamadığınız şeyi iliklerimde hissettim okurken. Bazı şeylere aldırış etmemek mümkün olmuyor. Ayrıca gerçek ve 3 puanlık bir ilgiyi, sahte ve 6 puanlık bir ilgiye tercih etmeniz de gayet anlaşılır benim nazarımda. Ancak çözüm sizde ve ilişkinizde. Eşinizle bunları paylaşınca yüksek ihtimalle ‘nankör’ de olursunuz ama ben doğru biçimde açık iletişimden yanayım. Bazen konuşmak zor, yazmak daha etkili oluyor. Bu arada bu davranışların, eşinizin hayatında bir yerlerde bir şeylerin sonucu olduğundan da neredeyse eminim. Dolayısıyla terapi alması en başta onun doldurmaya çabaladığı boşluklar açısından fayda sunacaktır. Ve çift olarak da tabii suni olmayan bir sevgi paylaşımı biçimi için yardım almanızı isterim. Yanaşacak mı? Evet zor olur, tahmin ediyorum. Ama onu bu konuya, en medeni erkekler ve eşlerin çift terapisine değer verdiği argümanıyla ikna edebilirsiniz belki. Şşşş adamı kendi silahıyla vurmuyoruz, yok öyle bir şey.