Geniş ailenin çekirdek aileye etkisi

Bazen iyi, bazen kötü, bazen az, bazen çok... Gerektiğinde müdahale etmeli ve çekirdek ailenin, özel hayatın varlığı korunmalı.

BİZE DAİR KARARLARI AİLESİ VERİYOR EŞİM BU GERÇEĞİ KABUL ETMİYOR

SORU: Hocam, eşimle 6 yıllık evliyiz ama ben kendimi hiçbir zaman öncelik gibi hissetmedim. Bize dair kararları biz aramızda konuşsak bile ailesi veriyor aslında. Benim istediğim bir şey, ailesi onay verirse oluyor. İkimizin de hemfikir olduğu bir şey, ailesi onaylamıyorsa rafa kalkıyor. Ve söylediğimde bunu asla kabul etmiyor. Bunu hiçbir şekilde kıramıyorum. Nasıl davranmam gerek? Çünkü kızgınlığım, kırgınlığım karı koca ilişkimize yansıyor.

CEVAP: Bunu yalnızca erkeğin ailesi için söylemiyorum, kadının ailesi de kurulan yeni evliliğin dışında kalmayı bilmeli. Ancak özellikle maddi bağımlılık, iş ortaklığı, aile işi gibi durumlar varsa bunun değişmesi sancılı oluyor. Ya da yetiştirilme tarzı itibarıyla çocuğa alan açılmadıysa, kendi kararlarını alma yetisi kazandırılmadıysa bu durum evlilikte dahi sürebiliyor. Elbette doğru bir davranış değil ama söylenmekle kırılacak bir davranış da olmuyor çoğu zaman. Ben uzman desteği öneriyorum. Çünkü bir değişim geçirseniz bile ailesi tarafından baskı görme ihtimali bulunduğundan bu değişim konusunda kararlı ve tam bilinçli olması gerekiyor. Tam bilinç maalesef amiyane tabiriyle dırdırla gelmez, farkındalıkla gelir. Ailelerden de beklentim, “Bu sizin hayatınız, eşine danış istersen. Biz yanındayız” diyebilme olgunluğudur. Ama nadir görüldüğü de gerçek. Konuşarak çözemiyorsanız birbirinizi yıpratmadan destek alın lütfen.

KIZIMI ALMANYA’YA GELİN VERDİM EZİLİP EZİLMEDİĞİNİ NASIL ANLARIM?

SORU: Hocam, kızımı Almanya’ya gelin verdim. 3 eltisi, kayınvalide, kayınpederiyle aynı binada yaşıyor ve başta böyle konuşulmamıştı. Bir şey anlatmıyor ama sesi hep ağlamaklı. 21 yaşında evlendi, zaten küçük. Bir de eziyorlarsa ne yaparım bilmem. Bana asla anlatmaz. Anlamanın bir yolu yok mu?

CEVAP: Bunlar elbette sizi ilgilendiren kararlar ancak ben bu kadar genç kadınların bu kadar köklü değişimlerde zorlanmalarına çok sık tanıklık ettim. 21 yaşında hem evliliğe, hem yeni bir geniş aileye, onların kurallarına, hem de dilini bilmediği bir ülkeye ve oradaki yalnızlığa alışması elbette biraz sancılı olacaktır. Aklıma (umarım hikayeleri hiçbir zaman benzemez) kitabımda yer alan ve çok sevdiğim bir kadın geldi. Çok benzer bir evlilik yapmıştı. Büyük zorluklardan sonra zafer kazanmıştı. Ancak o gerçekten film gibi bir hikayeydi. Herkese benzer şeyler olacak değil. Ama benim önerim şu; gidin ve onunla biraz vakit geçirin. Kimse çocuğunu yerde bulmuyor. Hangi koşullarda yaşıyor, nasıl muamele görüyor, ne eksiği var (eşyadan bahsetmiyorum), özgürlüğü kısıtlanıyor mu vs. bunları gözlemleyin. Kız çocuklarımızın sahipsiz olmadığının bilinmesinin çok önemli olduğunu düşünüyorum.

KAYINVALİDEM OĞLUNU PAYLAŞAMIYOR

SORU: Hocam, kayınvalidemi seviyorum. Çok büyük acılar çekmiş. Ama oğlunu paylaşmaya bir türlü alışamıyor. 4 ağabeyim var. Annemin yengelerime davranışlarıyla kayınvalidemin bana davranışları arasında dağlar kadar fark var. Annem hep kendi hayatlarını kursunlar, baş başa olsunlar diye çok uğraşır, çocuklarına bakar, tatiller hediye eder. Benim kayınvalidemse balayı hariç hep bizimle gelmek istedi ve başta hayır desem de sonra kıyamadım. Ama öyle de ben mutsuz oldum. Nasıl yapıp da hayatımızı biraz ayıracağız bilemiyorum.

CEVAP: Aslında ben bu tür sorunların kafamızdaki ‘iyilik-kötülük’ kavramlarıyla ilgili olduğunu düşünüyorum. Şöyle ki, kayınvalidenizi götürmemenizin kötülük olduğunu düşündürüyor size bir şeyler ama değil. Zaman zaman onun da keyif alacağı planlar yapıp tabii ki dahil edin. Aile büyüklerimizle geçireceğimiz zaman kısıtlı ve bu kişi sevdiğimiz de biriyse anılar biriktirmiş oluruz. Ancak karı-koca ilişkinizi boğan bir biçimde olmamalı bu eşlikçilik hali. Hayatlarınızı ayırmalısınız. Herkes gidecek, kimseyi kırmayalım tamam ama herkes gidince siz baş başa kalacaksınız, ortada da bir virane kalmış olmasın. Herkes farklıdır. Anneniz başka biri, kayınvalideniz başka. Kıyaslamak sizi yorar. Ama siz kendi mutluluğunuzu ve özel hayatınızı da gözeterek bir geniş aile ilişkisi kurmayı da başarabilirsiniz. Anneciğinizle bir yere gidin, baş başa iki yere, üç yere. Siz artık müstakil bir ailesiniz. Gerekirse açık biçimde kırmadan da baş başa olmak istediğinizi söyleyebilirsiniz, imaya gerek yok, şeffaf olun. Vee en önemlisi eşiniz bu konuda tam destekçiniz olmalı. İlk net konuşmayı onunla yapın.