Yumuşak karnımız

Çocuklarımız... Yumuşak karnımız. Ama bazen bilgimiz de deneyimimiz de yetmiyor değil mi doğrusunu yapmaya, ne yapacağımıza karar vermeye. İşte o zamanlarda mutlaka uzman desteği alın, psikolojik danışmanlık ve desteğe ulaşmak için çabalayın ne olur.

ESKİ EŞİM KIZIMIZI GÖRMÜYOR KIZIM BUNUN İÇİN BENİ SUÇLUYOR

SORU: Ben bekar bir anneyim hocam. Eşim çocuğumu 2 yaşından beri görmüyor ve görmeyi de hiç istemedi. Birbirine çok düşkün ve kenetlenmiş bir anne-kız düşünün. Ama çocuğum bugün 14 yaşında ve babasıyla arasına girdiğim gibi düşüncelere kapılmaya başladı. Beni sorguluyor ve babasının kendisini öylesine bırakacağına ihtimal vermediğini söylüyor. Suçlayıcı tavırlarını hissediyorum. Babasına ulaşmaya çalıştım hatta gururumu bir kenara bırakıp. Ama evlenmiş ve Danimarka’ya yerleşmiş çoktan. Ne yapacağımı bilemiyorum. Bunları hak etmedim.

CEVAP: Çok zor bir durum. Bir anne olarak hem çocuğunuz için üzüntünüzü hem de kalp kırıklığınızı anlıyorum. Ancak çocuğunuzun yerine koyun kendinizi; babasının kendisini düşünmediğini, aramadığını kabullenmek çok zor olmalı. Dolayısıyla normali baz alıyor ve tabii ki babasının kendisini görmek, kendisiyle olmak istediğini ancak bir engelin çıktığını düşünmek istiyor. Bütün babalar böyle yapar, benimki neden yapmasın ki diye düşünüyor yani. İşin aslını zamanla anlayacaktır. Ama bu süreçte psikolojik destek almasını çok isterim. Babasına ulaşması için de yardımcı olabilirsiniz. Yanında olduğunuzu gösterebilirsiniz. Belki onunla kuracağı iletişim, belki soracağı hesap; ona iyi gelebilir. Yine de en doğru adımları, bir uzman yardımıyla belirleyebilirsiniz. İmkanınız yoksa lütfen belediyelerin, o da yoksa okulunun psikolojik destek birimlerine başvurun.

BEN ÇOCUKLARI ÖZGÜR BIRAKMAK İSTİYORUM AMA EŞİM ONLARI DİZGİNLEMEYE ÇALIŞIYOR

SORU: Hocam 18 yıllık evliyim, biri 16, diğeri 13 yaşında iki kız çocuğumuz var. 2 sene öncesine kadar muhteşem giden evliliğim kızların ergenlik ve genç kızlık sorunları nedeniyle tükenme noktasına geldi. Çünkü eşimle asla uzlaşamıyoruz. Ben yaşlarının gereği olan bazı heveslerini alma yanlısıyken, o sıkıp dizginleme yanlısı. Böyle davranarak hem kavga çıkarıyor hem de çocuklarla aramızda uçurum yaratıyor. Bana her şeylerini anlatırlardı ama artık eskisi gibi güvenmiyorlar. Ne yapacağımı şaşırdım. Çünkü şunu fark ettim; çocuklarımı kaybetmektense kocamı gözden çıkarırım. Doğrusu bu mudur peki?

CEVAP: Öncelikle mesleki uzmanlığımın bu olmadığını belirtmek isterim. Hem aile terapisi hem de ergen terapisi üzerine çalışan psikolog arkadaşlarım sizi en doğru biçimde yönlendireceklerdir. Lütfen uzman yardımı almaktan çekinmeyin. Ama madem sordunuz bir hekim ve bir anne olarak bir iki kelam edeyim. Çocuklarınızı da eşinizi de bırakmanız gerekmiyor. Anneler ve babalar arasında bu konuda farklar olabiliyor. Ya da psikolojik okumalar yapanlarla yapmayanlar arasında. Yıllar önce anneniz bugünkü sizden çok başkaydı eminim. Ama siz daha bilinçli bir ebeveyn olmaya çabalıyorsunuz. Belki orta yolu bulacaksınız, güvenliklerinden emin olduğunuz bir özgürlük modeli yaratacaksınız. Deneyimlerini kontrol altında tutacak ama onlara alan açacaksınız. Lütfen çatışmalarınız daha da büyümeden, doğru iletişim ve sulh ortamı için destek alın.