Bu ne yaaa

Daha bilgisayarın başına oturmadan Sorli, 5 dakika dolmadan Gronbaek öyle bir çaktı ki “Eyvah, Eyvah” filmini izliyor gibi oldum. Bir şey olacağı o kadar belliydi ki, dişimizi sıkıp bekledik. Beklerken baktım benim implantlar da oynamış. Saç zaten yok, dişler de mefta olmuş anlayacağınız. Sol tarafı iyi bellemişler akıyor da akıyor Bodo. Mert her akında tepiniyor, “Hooop beyler hoop” diye. Savunma adına çaresiz anlar yaşıyor Beşiktaş. Oyunu kontrol altına almak adına ne yapılması gerekiyorsa unutulmuş sanki. Her Bodo hücumu yürekler ağızda. Beşiktaşlı kalbini çiğneyip ölecek.

Bütün bunlar olurken Aboubakar üç kez sahne aldı gol çıkmadı. Onur bir ara Pellegrino’yu kaçırdı sonunda olan oldu. Arkası da geldi. Zemin suni çim, hava soğuk bunlar Beşiktaş’ın iyi bir oyun ortaya koyamaması için mazeret değil, olamaz da. Şu Bodo, ya da Lugano Beşiktaş’ın rakibi bile olamaz. Oyuncuların gözlerini bağlayıp, bir ayağına da beton döksen yine yener, yenmeli de. Ne yazsam, ne desem, nasıl etsem olmuyor. Garip bir şey olmuş takıma. Kenardan yapılan aşı da fayda etmiyor. Gedson girdi, Muleka, Cenk ve Rebiç dahil oldu. O da tutmadı. Gruptan 1. çıkacakken sonunculuğa demir attı koca Beşiktaş. Savunma, orta saha, forvet sanki ilaçlanmış gibi. Red Kit’teki hayalet şehre dönmüş takım. Hani dilim varmıyor ama doping yapsan o da fayda etmeyecek gibi bir durum söz konusu. Bu saatten sonra bir tabir vardır. ‘Doktor ne yerse yesin dedi’ derler. Fazla yazıya da lüzum yok zaten.