TEOG deneyimleri

Evet bir TEOG’un daha sonuna geldik. Çocukların yaşlarının yakınlığından dolayı bu benim 2. TEOG sınavım. Bu sınavda etrafımı gözlemledim, kendi davranışlarımla ilgili özeleştiriler yapma fırsatım oldu.

Ülkemizin eğitim sistemine güvenim azaldıkça ne yapmam gerektiğine dair daha net fikir edindim. Bu yüzden bu TEOG bana vız geldi tırıs gitti. 2. TEOG sonrası kayıtta zorluklar yaşayacağım. Ama ilki gibi olmayacak. İşte kafamda netleşenler...

■Madem sınav var, kendin ve çocuğun adına elinden geleni yap. Ama sakın kendine ve çocuğuna fazla yük yükleme, inan değmez.

■ Asıl yapılması gereken şey, bu sınava büyük anlam yüklememek. Çok alternatif lise var ve her birinde çocuklar mutlu olabiliyor. Hatta gözümüzde çok büyüttüğümüz liseler senin çocuğuna hiç uygun olmadığı için kazansa da sonu hüsran oluyor.

■ Bu süreçte en önemlisi ailelerin sınava yüklediği anlam. Çünkü bu direkt yansıyor ve çocuklar da onları hayal kırıklığına uğratmamaya çalışıyor. Çocuğu sınavdayken tırnaklarını yiyen, stresten yerinde oturamayan anne-babalar, sınav sonrasında evladını “Kaç yanlışın var?” sorusuyla karşılayanlar gördüm.

Yapılması gereken ne?

■ “Başarılı olmanı isteriz ama unutma bu bir sınav ve her türlü faktör cevaplarını etkileyebilir. Sen elinden geleni yap, daima başka alternatifler bulunur” diyerek olayı normalleştirmek.

■ Ana hedef mutluluk olmalı. Tabi “Çocuk mutlu olsun çalışmasın ne gerek var” şeklinde değil. Elinden geleni yapsın ama bu sınav onun hayatının temel taşı olmasın. Çocuğun nerede ve nasıl mutlu olacağını önceden hesaplamak mümkün değil.