Giriş
1- AÇIK İLETİŞİM
Eşinizin zihnini okumaya çalışmadan, fikirlerini ifade edebilmesi için onu can kulağıyla dinleyin. Tartışma esnasında olumlu tavrınızı koruyun, suçlama ve eleştiriden uzak durmaya çalışın. Tartışırken kendinizin ve eşinizin beden dilinin farkında olun. Aynı fikirde olmasanız da eşinizin neden böyle düşünüyor olabileceğini anlamaya çalışın ve kendinizi onun yerine koyun.
2- OLUMSUZ DÜŞÜNCELERİ KONTROL ETMEK
Tartışmalar esnasında eşlerin birbirlerine duygu ve düşüncelerini çekinmeden aktarabilmeleri ve içlerinden geçenleri ifade edebilmeleri çok önemlidir. Ancak eşlerin sürekli olarak birbirlerine olumsuz düşüncelerini ifade etmeleri tartışmaları daha da fazla çözümsüzlüğe sürükleyebilir. Bu sebeple eşlerin birbirleri hakkındaki düşüncelerini kontrol etmeyi öğrenmeleri gerekir. Ayrıca düşünceleri olumsuz da olsa en olumlu yoldan ifade etmeyi seçmeleri, ilişkinin sağlığı açısından önemlidir.
3- YARDIMCI OLMAK
Herkesin yapmaktan hoşlanmadığı veya yapmak istemediği çeşitli sorumlulukları olabilir. Örneğin; eşiniz evdeki çiçekleri sulama konusunda isteksiz davranıyor ve bunu sıklıkla unutuyor diyelim; bu durumda siz onun bu zaafını hoş görün ve bu sorumluluğu üstünüze alın. Sizin yapmaktan hoşlanmadığınız bir şeyi de o üstlensin.
4- AFFEDİCİ OLMAK
Her evlilikte, yaşanan çatışmalar dolayısıyla zaman zaman eşler arasında incinmişlik ve kırgınlık duyguları meydana gelebilir. Aslında tüm bu duygular gelip geçicidir. Eğer eşler, duygularının zeminine birbirlerine duydukları bağlılığı yerleştirirlerse bu, ilişkilerini güçlü tutar ve birbirlerini affetmelerini kolaylaştırır.
Çatışma durumları anlayış ve affedicilikle çözümlenemediği takdirde, ilişkide karşılıklı sevgi bağının gelişmesi mümkün olamaz. Yaşanan tüm olaylar, zamanla geride kalır. Onları zihinde yaşatarak sürdürmek ise kişinin tercihidir. İlişkinin olumlu yönlerine ve içinde bulunulan ana odaklanmak, her zaman için daha sağlıklı bir yoldur.
5- 'BİZ' OLMAYI BAŞARMAK
Birbirlerine karşı destekleyici bir tavır sergilemeyen çiftler, problemlerine eleştirel bir tarzda yaklaşır ve 'sen ve ben birbirimize karşı' yaklaşımını benimserler. Oysa destekleyici bir ilişki geliştirebilmiş olan çiftler problemlerine 'takım ruhu' ile yaklaşırlar.
Aslında tüm tartışmalarda her iki tarafın da ortak bir ihtiyacı vardır: Karşısındaki kişiye kendisini tam olarak ifade edebildiğini ve karşısındaki tarafından anlaşıldığını hissedebilmek. Burada önemli olan 'sen-ben' çekişmesinden vazgeçerek 'biz' olabilmeyi başarmak ve tartışmanın sonunda ortak çıkarlara ulaşabilmektir.
