Mükemmellik algısı, sosyal medya çukuru ve ifşa kültürü…

Hepimizin malumu olduğu üzere, bir haftadır Duygu Özaslan ifşaatı ile yatıp kalkıyoruz. Kendisini havuz başında bi’ nevi ‘Aşk-ı Memnu Beşir’ sinsiliğinde görüntüleyen arkadaşlar, sosyal medya arenasına fırlatıp attılar Duygu’yu. Sonrası bildiğimiz gibi. Klasik Yeşilçam dövüş sahnelerinde çember içine alınıp dövülen aktörümüz gibi kapanın elinde kaldı. Magazin programları ayrı, sözlük yazarları ayrı, Twitter-Instagram kullanıcıları ayrı saldırdı.

Konuyu hangi açıdan ele alsam ayrı dertleniyorum. Zira bana göre olayın en kabul edilemez tarafı dış görünüşü nedeniyle birisine bu denli yüklenmek. Kendisini bambaşka biri gibi tanıtması suç mudur, değil midir burası apayrı bir durum. Ancak ifşa ve linç kültürünü benimseyemiyorum.

Tüm bunların yanında sosyal medyanın dayattığı mükemmellik algısı da su götürmez bir gerçek. Yaşım ve hayat görüşüm gereği bir başkasının fiziğine-giydiklerine-gezdiklerine bakarak kötü etkilenecek biri değilim. Ancak bundan etkilenenler ne yazık ki azımsanabilecek bir kitle değil… Duygu’nun full photoshop’lu kusursuz fiziği ve cildine bakıp onun kadar mükemmel olmak isteyecek çok sayıda kişinin olduğunu biliyorum. Ancak bu Duygu Özaslan ve onun tarzında paylaşımlar yapan kişileri suçlu mu kılar?

İnsanlar her zaman daha iyisini, daha güzelini ister. Kendisini hep olduğundan daha üstün bir konumda hayal eder. Bu, sosyal medya hayatımıza bu denli girmeden önce de böyleydi, bundan sonra da böyle olacak. Ancak önceden sadece televizyon ve sinema perdelerinde görüp özenebilecek kişiler artık herkese bir tık kadar yakın. Hatta artık oyunculuk ve ses sanatçılığı gibi vasıfları olmaksızın da herkes birer ünlü adayı. Onları ve ‘kusursuzluk’larını her an seyredip kendilerini onlarla kıyaslayan da çok büyük bir kitle var. Burada tehlike onlara özenmekle mi başlıyor gerçekten? Tamamen kendi fikrimce; birinin saçına, makyajına, fiziğine özenmek ve bunları taklit etmeye çalışmak, birinin kötü yanlarını ifşalayıp buradan inanılmaz hakaretlerle yüklenmekten daha zararlı değil.

Sosyal medyayla ilgili çözülmesi gereken öncelikli mesele dış görünüş aldatmacıları ve kusursuzluğa özenen insanlardan ziyade bu linç kültürüdür. Bu ifşa terörüdür. Her şeyde ve her yerde olduğu gibi beni korkutan bu saldırganlıktır.

Sonrasında kim neresini photoshop ile ne kadar küçültmüş, neden selülitlerini gizlemiş diye dert edebiliriz belki…