Giriş
Geçen hafta yazdığım iki yazıya gelen tepkiler gösteriyor ki; bu ülkede yaşayan insanların hatırı sayılır bir kısmı hep aynı konulardan şikayetçi.
İlki; aynı tatili yurt içinde yapmakla Yunanistan’da yapmak arasındaki temel farkları sıraladığım “Neden Yunanistan, gördük” (https://www.posta.com.tr/ yazarlar/murat-celik/nedenyunanistan- gorduk-2741599) başlıklı yazı.
İkincisi de “Sakız Adası’ndaki Ticari Ahlak Dersi” (https://www. posta.com.tr/yazarlar/muratcelik/ sakiz-adasindaki-ticariahlak- dersi-2742870) başlıklı olan.
İki yazı da büyük ilgi gördü. Uzun süredir en çok dönütü olan yazılardı bunlar. Özellikle sosyal medyada çok paylaşıldı ve çok sayıda yorum yapıldı üzerine. Elektronik posta kutuma da bir o kadar mesaj geldi okurlardan. Sakız Adası’ndaki restoranın adını soran çok oldu bu arada. Soranlara söyledim, buradan da paylaşayım: Adanın Ermioni Köyü’ndeki Bahari Restoran’da yaşadık o tecrübeyi.
OKUR MESAJLARI
Yazıya başladığım noktaya gelirsek… Ticari ahlâk örneğinden hareketle, toplumsal yozlaşma ve kaybettiğimiz değerlere dair çok mesaj aldım.
İşte bir örnek:
“Sayın Murat Bey, sizin de bildiğiniz gibi bu ahlâkî çöküş durup dururken olmadı. Güya muhafazakâr ülkemizde, tüm toplumsal değerlerimize yapılan saldırılar, cumhuriyeti ve onun toplumu yüceltme çabalarının sürekli baltalanması, her türlü ahlâksızlığı ortaya koyan ve özendiren televizyon dizileri, öğretim sistemine iyileştirme adı altında yapılan müdahaleler, adam kayırma, partizanlık, kara para, rüşvet gibi birçok parçadan oluşan yozlaşma. O kadar çok şey yazabiliriz ki… Kimse görmüyor mu bunları? Kimse fark etmiyor mu? Kimse rahatsız olmuyor mu? Karaktersiz, kişiliksiz, bilgisiz, kendi dilini, dinini bilmeyen, ahlâksız bir güruh mu yaratılmak isteniyor? Bu durum kime ve neye hizmet eder, kimse düşünmüyor mu? Bakın bu ülke ve toplum için en büyük felaket, asıl felaket budur.”
Sizden gelen bir başka mesaj: “Murat Bey, merhabalar. Sakız Adası yazınız beni tekrar üzdü ülkem adına. Birkaç hafta önce Midilli Adası’na gitmiştim. Aynı değil ama benzer olaylarla karşılaştım. Televizyondaki bir soru ve cevap aklıma geliyor son zamanlarda. Soru: Biz fakir miyiz, fakir bir ülke miyiz? Cevap: Hayır sadece ahlâksızız. Biz niçin böyle olduk?”
Mesajlarınızdan bir diğeri: “Bu çağda hâlâ temizlik ve yere atılan sigara izmaritlerini konuşuyor olmamız gerçekten utanç verici. Ucuzluk konusuna gelince… Ortalama tatil beldeleri ucuz ama sadece Yunanistan değil. Hırvatistan ve Adriyatik ülkeleri de bize oranla ucuz sayılır. Hatta şu an dünyanın en pahalı ülkeleri arasındayız. İlk kez bu sene yurt dışında yaşayıp tatile memlekete gelen vatandaşlarımız bile Türkiye çok pahalı diye isyan ettiler.”
Gelen mesajlardan sadece biri diğerlerinden farklıydı. Şöyle ki: “Ahlâk konusundaki yazınıza son cümleye kadar, evet katılıyorum. Fakat biz garsonlara hırsız muamelesi yapılması… Bunu kabul edemiyorum.” Bu tepki çok önemli. Garsonluk yapan değerli okuruma şu yanıtı verdim: “Tabii ki herkes değil ama maalesef çoğunluk böyle artık ülkemizde. Ve sadece sizin sektörünüzde değil, hemen hemen her alanda durum aynı. Üzücü ama gerçek bu. Bu arada keşke herkes sizin gibi tepki verip genelin parçası olmayı reddetse ama maalesef bir tek sizin mesajınız böyle. Siz istisnasınız. Gönülden tebrik ederim.”
