Arayış

İmamoğlu’nun yüzde 54’lük zaferi, bir ilham getirmiş olacak ki, eskiye dönüşten vazgeçip, mevcut sistemi onarmak gibi bir heyecan geldi muhalefete:

- Demek ki, çalışınca oluyormuş. İyi bir adım.

Sadece çalışmak değil, saplantılardan da kurtulmak lazım.

Nitekim İmamoğlu, halkla barışık bir portre çizdi.

Yoksa o kadar oy, gökten inmedi ya...

Ana muhalefet, bu yoldan yürümeye karar vermiş görünüyor. Arayışa geçti.

Arayış... Güzel bir şey. Muhalefet, mevcut sistemi külliyen ret yerine, tarafsız cumhurbaşkanı formülüne razı olacak gibi bir izlenim verdi:

Onunla da yetinmedi. Sonra düşündü: Amerika’daki Başkanlık Sistemi’ni önerdi...

Bakın, nereden nereye geldi. Büyük aşama.

Bundan sonrası kolaydır. Demek ki, ana muhalefet buyurun, masaya oturalım, konuşalım noktasına ulaşmış bulunuyor...

Demek ki ana muhalefet, mevcut sistemi onarmak için müzakereye hazır.

Bu durumda, “Seninle konuşacak lafımız yok” deyip onu çevirmek olmaz.

Zaten mevcut sistemin aksaklıklarını tespit ve tamir yolunda iktidarın da bir çalışması yok mu?

Var. Öyleyse? Ufukta uygar bir müzakere süreci gözüküyor.

Anlaşamasalar bile siyasi gerginliği azaltmaya yarayacak bir gelişme bu.

Ayrıca da:

- Siyaset üretmek...

- Kavram yaratmak...

Bunlar ne güzel şeydir...

Bakın, günlerdir Nuh Albayrak’ın yüzde 50+1 hakkındaki önerisini konuşuyoruz.

Fena mı ediyoruz?