Kazanan taraf elbet sevinecek.
Az bile sevindiler.
Büyük kutlamalar bekliyordum. Şampiyonluk kutlamaları gibi.
CHP’nin hakkıdır.
Sürekli kaybeden bir partinin İstanbul’da zafer kazanması, demokrasiye coşku da getirdi.
İyi oldu.
Bir futbol takımı düşünün. Oynadığı her maçı kaybediyor. İnsan futboldan soğur yahu... Arada bir kazanmalı ki şevki, hevesi ve morali yerine gelsin.
Hele İzmir, Ankara, İstanbul gibi arka arkaya 3 derbi kazanmak ne demektir?
Şampiyonluktan daha mühim.
Unutmayın.
Kurucu parti. Ama birinci parti değil.
Hep ikinci.
Üstelik birinciyle arasında hayli mesafe var.
Sinir bozucu bu tablo, yıllardır devam ediyor.
Derken... gün geliyor, nihayet arka arkaya bombaları patlatmaya başlıyor.
- Ha gayret.
Son bombası da İstanbul işte.
Bir çeşit süperlig bu.
Demokrasinin süper ligi. CHP’siz siyasetin tadı mı olur? O güçlendikçe, demokrasi irtifa kazanır, tribünler dolar, coşku artar, mücadele zevkli hale gelir.
Bu bakımdan, İstanbul zaferi sırf CHP’ye değil, bütün siyasi yelpazeye dinamizm getirmiştir. Ortada çok sevinecek, hem de ortak kutlanacak çok şey vardır.