Marttan beri pandemi sebebiyle -güya- tatilde sayılırız.
- Dükkan kapalı. Evdeyiz. Ama sanmayın ki yan gelip yattık... Ne münasebet... Evden servis’e devam ettik.... Yılda 365 gün hizmet veren, ender sektörlerden biridir bizim meslek. Elinizde tuttuğunuz gazeteyi bir gün bile aksatmadık. Kapınıza kadar da taşıdık.
- Mutluyuz.
Bizim mesleğin isimsiz kahramanları vardır. Gazeteyi sırtlarında taşırlar. Onların alın terine ve göznuruna biz yazarlar da ancak aksesuar olarak katkı veririz. Yani biz yazmasak da olur.
- Ama onlarsız olmaz.
Bu süreçte toplantıları canlı yapamadık. Olsun. Evden eve kurduğumuz iletişimle, haber akışını aynı sürat ve dikkatle takip ettik... Takvimden kaynaklanan bir dizi talihsizliğe rağmen, puan cetvelindeki yerimizi koruduk.
- Daha da tırmanacağız.
Fakaat. İtiraf etmeliyim ki bir eksiğimiz var. - Gazete atmosferi. Gazete ruhu... Gazete dokusu... Gazete kokusu. Çalışanlar arasındaki o ortak heyecan ve birliktelik duygusu...
- Evde bunlar ne arar? Şakalaşma yok. Gol sesi yok. Kahkaha sesi yok. Tartışma yok. Üzüntüyü, sevinci paylaşma yok. Akşamüstü simit bile yok. Hepsi gazete binasında kaldı. Ona bir an önce kavuşmak dileğiyle, Kurban Bayramı’nızı şimdiden kutluyorum.